ఎప్పుడూ గలగల మాట్లాడేస్తూ ఉండే నేనేనా ఈ నేను??? గత కొద్ది రోజుల నుంచి నాకేమైయ్యింది??? నన్ను ఏదో దయ్యం పట్టుకుంది. ఇక తప్పని సరిగా ఎవ్వరైనా మంత్రగాడి దగ్గరకు వెళ్ళాసిన సమయం ఆసన్నమయ్యింది. ఏమిటిది, మెదడంతా శూన్యమయి పోయింది. ఎటువంటి ఆలోచనలు రావటం లేదు. దీని వల్ల పని ఆలస్యమవుతోంది. యాజమాన్యం చేత తిట్లు తినే సమయమాసన్నమయ్యేటట్లు కనబడుతోంది. దేవుడా!!! ఎదైనా చెయ్యి..
మిత్రులు చెప్పిన చాలా విషయాలను పరి పరి విధాలుగా ఆచరించ ప్రయత్నం చేసా.. కానీ ఫలితం శూన్యం. ఎప్పటికీ ఈ గ్రహణం వీడుతుంది. ఎక్కడో చదివినట్టు, ’ఒక్క అడుగు వెనక్కి వెశామంటే దానర్దం వెనక పడ్డామని కాదు, ఆ అడుగుతో ముందుకు దూకడానికి తీసుకునే ఆసరా అని’, నేను ఇప్పుడున్న పరిస్తితిని తలచుకుని భాధ పడనా, లేక రాబోయే దూకుడుని తలచుకుని నిబ్బర పరచుకోనా.. అర్దం కావడం లేని పరిస్తితి.
ఎది ఎమైనా, నాకు మాత్రం ఎదో అయ్యింది. తప్పకుండా ఎదో చెయ్యాలి.. కానీ ఏమి చెయ్యాలి??
