మొదటి మైల్ ఐడీ వివరాలు

ఇవ్వాళ అనాలోచితంగా నా మైల్ ఐడీ ఎక్కౌంట్ వివరాలు వెతుకుతుంటే, ఓ విషయం నన్ను ఆశ్చర్యపరచింది. అది ఏమిటంటే, నా మొదటి మైల్ ఐడీ సృష్టించుకుని పుష్కరం దాటిందని. సరిగ్గా అదే సంవత్సరంలో అంటే, 1998లో అన్నమాట హాట్‍మైల్‍ని మైక్రోసాఫ్ట్ కొనేసింది. 1998 వ సంవత్సరం జనవరి ఒకటవ తారీకు నుంచి హాట్‍మైల్ మైక్రోసాఫ్ట్ వారి సొంతం అయ్యింది.

జాలాన్ని అప్పట్లో ఇంత బాగా వాడేవారు కాదు. ఒకవేళ వాడినా డైల్‍అప్ చేసుకుని కనక్షన్ చేసుకోవాల్సి వచ్చేది. అప్పట్లో ఇంటర్నెట్ సెంటర్లకు వెళితే, గంటకు అరవై రూపాయలు తీసుకుని మనకోసం డైల్‍అప్ చేసి ఇచ్చేవాడు. అలా అద్దెకు తీసుకున్న లైన్లోంచి మళ్ళీ కొంత బాండ్ విడ్త్ దొంగతనం జరిగేది. అదేనండి ఇంటర్నెట్ సెంటర్ ఓనర్ కూడా వాడుకునే వాడు కదా, అలా అన్న మాట.

ఇదేదో హంబక్ అనుకుంటున్నారా.. అక్కడే పొరపడ్డారు. ఇదిగో సాక్ష్యం. మరి మీ మొట్టమొదటి మైల్ ఐడీ ఎప్పటిది అని ఒక్కసారి చూసుకోండి.

image

దీనికి తోడుగా మరో మైల్ ఐడీ ఉండేది. అది ఫస్ట్ క్లాస్ మైల్ అనేటాగ్ లైన్‍తో మైల్ ఎక్కౌంట్స్ ఇచ్చిన FCMail వారి వద్ద. ఇప్పుడు ఆ డొమైన్ తీసేసారు. మరి మీ మొదటి మైల్ ఐడీ ఎప్పటిదో నాకు తెలియజేయండి లేదా మీ బ్లాగులో పెట్టుకొండి

యువతరం డైలాగ్

పాతతరం డైలాగ్

నాకు వర్షంలో తడవడం అంటే ఎంతో ఇష్టం, ఎందుకంటే, నేను ఏడిస్తే వచ్చే కన్నీళ్ళు వాన నీటిలో కలిసిపోయి నేను ఏడుస్తున్నానన్న విషయం ఎవ్వరికీ తెలియదు

కొత్త రకంగా నేటి యువతరం డైలాగ్

నాకు పొగమంచులో నడవడం అంటే ఎంతో ఇష్టం, ఎందుకంటే, నేను సిగిరెట్ తాగుతున్నట్టు ఎవ్వరికీ తెలియదు కదా!!

ప్రేమ మరియు వయస్సు

ఓ రోజు షేక్‍స్పియర్‍ని ఓ చమత్కారి ఇలా అడిగాడు..

మీరు మీకన్నా పెద్ద వయస్సులో ఉన్న అమ్మాయిని ప్రేమించి పెళ్ళి చేసుకున్నారు కదా, ఎందుకలా?

అందుకు మన వీర ప్రేమికుడు కాలెండర్ చూపిస్తూ ఇలా తిరిగి ప్రశ్నించాడంట

అదిగో అక్కడ కనబడుతున్న కాలెండర్లో ఏడు రోజులున్నాయి కదా, వాటిలో వయస్సులో ఏది పెద్దది ఏది చిన్నది? ఆది వారమా లేక శనివారమా? ఇది నిర్ణయించడం ఎంత కష్టమో అలాగే ప్రేమని వయస్సుని జత చేయడం కూడా అంతే కష్టం. ప్రేమ అనేది గుండె లోతుల్లోంచి ఉదయిస్తుంది అంతే కాని వయస్సు నుంచి కాదు. కాబట్టి ప్రేమకి వయస్సుతో సంబందం లేదు

దీనిని బట్టి మనకు అర్దం అయిన నీతి ఏమిటి, వయస్సులో మన కన్నా పెద్ద అయిన సీనియర్ గర్ల్ అందరూ జూనియర్ బాయ్స్ కి అందుబాటులో ఉన్నట్టే. కాబట్టి జూనియర్స్, మీరు ఒక్క్ మీ క్లాస్ లోని అమ్మాయిలకే కాక సీనియర్స్ అందరికీ లైన్ వెయ్యొచ్చు.


ఇంతకీ అసలు సంగతి చెప్పలేదు కదా, పైన చెప్పిన కధంతా నాకు మరో ఎస్ ఎమ్ ఎస్ ద్వారా వచ్చింది. దాని ఆంగ్ల పాఠ్యం యధావిధిగా ఇక్కడ ఉంచుతాను. నా అనువాదం ఎంతవరకూ బాగుందో చెప్పండి.


Some1 asked Shakespeare “U married a girl elder to u, y?”, he showed a calendar and said “A week has 7 days, can u say which one is younger, either sunday or saturday ..? So love comes 4m heart not in age Love has no age ..”

Morel : Senior girls r also available 4f junior boys..

ఆరు నూరు ఎలా అయ్యింది

ఆరు నూరైనా సరే .. అంటూ ఏదైనా పనిని, నేనాపని చెయ్యను అంటే చెయ్యను అనే ఉద్దేశ్యం వచ్చేటప్పుడు లేదా అలాంటి భావనతో నేను చెయ్యను అనే భావం వచ్చే విధంగా చెప్పాల్సి వచ్చినప్పుడు మనం చాలా సార్లు వాడి ఉంటాం. కానీ మీకు ఆరుని నూరుతో సమానం చెయ్యడం ఎలాగో తెలుసా. ఇదిగో ఇలా..

Let a = b

Multiply with 94 on both sides then

94 a = 94 b

We can rewrite this as

(100 – 6) a = (100 – 6) b

Now let’s remove the brackets

100 a – 6 a = 100 b – 6 b

Let’s move the 100s to one side and 6s one side then

100 a – 100 b = 6a – 6 b

Now let’s take the common constants out

100 (a–b) = 6 (a–b)

When (a-b) = (a-b) then 100 = 6

ఎస్ ఎమ్ ఎస్ వచ్చిన ఓ జోక్

ఇవ్వాళ ఉదయం ఓ ఎస్ ఎమ్ ఎస్ జోక్ వచ్చింది. ఇది ఇప్పటికి ఓ వంద సార్లు వచ్చి ఉంటుంది. ఇది నాకు నచ్చలేదు కాని చాలా మంది పడి పడి నవ్వారు అని చెప్పకపోయినా ఎంజాయ్ చేసారు అని మత్రం చెప్పగలను. మీకు నచ్చుతుందనుకుంటాను

కొడుకు : అమ్మా! ఇవ్వాళ స్కూల్ దగ్గర ఓ అంకుల్ కనబడి నేను నీ నాన్నను అని అన్నాడు, నాకు భాధగా మరియు అనుమానంగా అలాగే అవమానంగా ఉంది

అమ్మ : వొరేయ్, నువ్వేమీ ఫీల్ అవ్వకు. అది నిజం కాదు, ఆయన మీ అన్నయ్యకు నాన్న అంతే గాని నీకు కాదు

తెరాసా వారి దృష్టిలో బతుకమ్మ బొమ్మ మాత్రమేనా

ఈ మధ్య తెరాసా వారు కొటి బతుకమ్మ పూజలు చెసినట్టు మా అఫీసులో ఓ ఇద్దరు మాటాడుకుంటుంటే ఏమిటదా అని ఆసక్తికలిగి అటువైపు చెవ్వి సారించి ఆలకించిన పిదప నా భావనని ఇదిగో ఇక్కడ యధాతధంగా ఉంచే ప్రయత్నం చేస్తాను. ఇది తెరాసా వారికి నచ్చకపోతే అది వారి దురదృష్టం.

ఎవ్వరో ఏదో చేసారని మనం కూడా చేద్దాం అని ప్రయత్నిస్తే అది పులిని చూసి నక్క వాతలు పెట్టుకున్నట్టుంటుంది. అదే విధంగా తెరాసా వారు మేము ఉన్నాం అని తెలియ జేయ్యాలన్నట్టు ఏమి చెయ్యాలో తెలియక ఏదో చేద్దాం అని పూనుకుని మొదలు పెట్టినదే ఈ కోటి బతుకమ్మల పూజలు. నాకు వీరి ప్రయత్నం అసందర్బంగాను అనుచితంగాను అనిపించింది.

నేను బేగంపేటలో దాదాపు ఓ పదేళ్ళకు పైగా నివశిస్తున్నాను. ప్రతీ సంవత్సరం ఇక్కడ ఉన్న బస్తీ వాసులు బతుకమ్మ పండుగ దినాలలో ఎన్నెన్ని కలశాలు నెత్తిన పెట్టుకుని ఫ్లైఓవర్ ప్రక్కనే ఉన్న గుడికి వెళతారో నాకు బాగా తెలుసు. కానీ ఈ సారి తెరాసా వారికి భయపడ్డారా అన్నట్లుగా చాలా తక్కువమంది బహిరంగంగా గుడికి వెళ్ళి వచ్చారు. ఈ పదేళ్ళలో ఇంత తక్కువ మొత్తంలో జనాలు బతుకమ్మని జరుపుకున్న వైనం అక్కడి పూజారులకు కూడా మింగుడు పడలేదు. దీనంతటికీ తెరాసా వారు ఈ పండుగని రాజకీయ్యం చెయ్యడమే కాకుండా వారే భాద్యులని మరోలా చెప్పనక్కర లేదు.

అంతే కాకుండా, పెద్దపెద్ద రహ దారుల కూడలిలో పెద్ద గంపని బోర్లా పెట్టి దాని చుట్టూ ప్లాస్టిక్ పూలు తగిలించి మేము కోటి బతుకమ్మలు జరిపాం అని గొప్పలు చెప్పుకోవడం హాస్యాస్పదంగా ఉంది. ఈ విధంగా చెయ్యడం ఎంతో భక్తితో మరెంతో శ్రద్దతో బతుకమ్మ పూజలు చేసే వారి మర్యాదని మంట కలిపిన్నట్టైంది. రాజకీయనాయకుల విగ్రహాలకు కనీసం ఒక్కసారైనా పూజాదికార్యక్రమాలు చెయ్యక పోయినా కనీసం పూల దండ అయినా వేస్తారు, కానీ తెరాసా వారు స్థాపించిన బతుకమ్మ రూపాలను పట్టించుకున్న నాధుడు లేడు. ఇలా ప్రవర్తించడం వీరు బతుకమ్మని ఒఠి బొమ్మగా మాత్రమే భావిస్తున్నారని చెప్పకనే చెబుతున్నారు, మన తెరాసా నాయకులు.

శవరాజకీయ్యాలను చూసాం కానీ దేవుడితో రాజకీయ్యం చెయ్యడం ఒక్క తెరాసా వారికి మాత్రమే చెల్లింది. నా దృష్టిలో తెరాసా వారికి గౌరవించడం ఎలాగూ చేతకాదు దానికి తోడు అగౌరవపరచడం మాత్రం బ్రహ్మాండం బద్దలైయ్యేటట్టు తెలుసు.

ఆఖరిగా తెలంగాణా వారికి పెత్తనం ఇస్తే ఎలా ఉంటుందో ఒక్క సారి తలచుకోండి..

హైదరాబాద్ వాసులు సలహా ఇవ్వండి

అమెరికా ప్రయాణం నాకు అచ్చి రాలేదు. ఇప్పటికి రెండు సార్లు వెళాను. రెండు సార్లు నాకు హార్ట్ ఏటాక్ ఇచ్చింది. నా అమెరికా ప్రయాణ ఫలితాలగురించి మరోసారి వ్రాస్తాను. అప్పటిదాకా నా ప్రస్తుత భాధని పంచుకోండి.

నాకు పెళ్ళైన తరువాత మొదటిసారిగా మా మామగారు నా భార్యని కాపురానికి పంపించేటప్పుడు నేను హైదరాబాద్ లో ఉన్నందు అక్కడికే తీసుకు రమ్మన్నాను. అలా కాపురం పెట్టినప్పుడు మొట్ట మొదటి సారిగా విడిగా ఇల్లు తీసుకోవడం అవసరం అయ్యింది. అప్పటిదాకా బాచ్‍లర్లమే కదా అందుకని నలుగురు స్నేహితులు కలసి ఉండే వాళ్ళం. ఆ విషయాలు ఇప్పుడు అనవసరం. సరే పెళ్ళైంది కదా అని కాపురం నిమిత్తం ఇళ్ళు వెతకగా బేగంపేటలోని బ్రాహ్మణ వాడలోని ప్రస్తుతం ఉంటున్న అపార్ట్‍మెంట్ ఖాళీగా ఉన్నట్టు తెలిసి చూడాటానికి వెళ్ళగా.. అదిగో అప్పుడు తగిలింది మొదటి దెబ్బ.

అద్దె ఇళ్ళు చూపించే బ్రోకర్ వెధవేమో అద్దే ఐదువేలు రెండు నెలల అడ్వాన్స్ అని ఇల్లు చూపించాడు. ఓనరేమో అద్దె అయిదు వేల ఐదు వందలు మూడు నెలల అడ్వాన్స్ అలాగే అయిదువందల యాభై మైంటెనన్స్ అని చెప్పాడు. పరస్పర చర్చల తరువాత ఓనర్ చెప్పినట్టే చెయ్యాల్సి వచ్చింది. ఇక 2006 వ సంవత్సరంలో అక్టోబర్ రెండో తారీఖు రానే వచ్చింది. వస్తూ వస్తూ భార్యని తెచ్చింది. అలా మొదలైంది మా కాపురం.

అయిదు వేల అయిదు వందల అద్దెతో మొదలైన మా కాపురం ఈనాడు ఎనిమిదివేల అయిదు వందలకు చేరుకుంది. అంతా సవ్యంగా సాగితే వచ్చే సమస్య ఏముంది. ఇదిగో అనుకోకుండా రెండోసారి అమెరికా ప్రయాణం. తిరిగి వచ్చిన తరువాత మా ఓనర్ చావు కబురు చల్లగా చెప్పాడు. మీరు అమెరికా వెళ్ళి వచ్చారుగా ఓ రెండు వేలు అద్దె పెంచండి. అలాగే ఏప్రియల్ నెల నుంచి ఎరియర్స్ కూడా ఇవ్వండి అని. అప్పుడు తెలిసింది ఇంటి అద్దె పెంచడానికి ఉన్న కారణం నేను అమెరికా వెళ్ళి రావడం అన్న మాట.

ఈ నెలాఖరులోగా నేను మరో ఇల్లు చూసుకోవాలి అన్న ప్రయత్నంలో మొదటగా మా సహోద్యోగులు ఉండే ప్రాంతం అయిన నిజాంపేట్ విలేజికి వెళ్ళి మొన్న శనివారం చూసి వచ్చాను. నిజాం పేట విలేజి రోడ్డు మీదకి దాదాపు మూడు కిలోమీటర్లు ఉంటుంది. అక్కడ కూడా అద్దెలు చుక్కలనంటుతున్నాయి. అలా ఈ వారాంతం అంతా రోడ్లు సర్వే చెయ్యడమే సరిపోయింది. అన్నట్లు చెప్పడం మరిచా.. రోడ్డుకి ఒకవైపున ఉన్న కూకట్ పల్లిలో చూడడమే కాకుండా మరో ప్రక్కన కూడా చూడడం జరిగింది. మలేషియా టౌన్‍షిప్ వెనకాల ప్రాంతం కూడా వెతకాను. ఎవ్వరూ తొమ్మిది వేలకు తక్కువ చెప్పటం లేదు.

అలాగే నిన్న కూకట్ పల్లి ప్రాంతలో తిరిగాను. అక్కడ కొన్ని పాత అపార్ట్‍మెంట్స్ ఎనిమిది వేలకు దరిదాపుల్లో ఉన్నా రోడ్డుకి కొంచం దూరంగా ఉన్నాయి. నాకు హితులైన మరో తెలుగు బ్లాగరు నాకు ఓ సలహ ఇచ్చారు. ప్రస్తుతం మీ ఆఫీస్ జూబ్లీ హిల్స్ అంటున్నావు కాబట్టి, ఒకవేళ నువ్వు కనుక కూకట్ పల్లి లో ఇల్లు తీసుకుంటే ప్రయాణ భారం నీకు ఎక్కువౌతుంది. కాబట్టి నీకు యూసఫ్ గుడా కానీ, వెంగళరావు నగర్ కానీ, రాజీవ్ నగర్ కానీ, మోతీ నగర్ పరిసర ప్రాంతాలైతే బాగుంటుంది అని విశ్లేషించారు. వారి విశ్లేషన కొంతవరకూ నాకు సబబుగానే అనిపించింది

అందు వల్లన హైదరాబాద్ లో ఉన్న సహ తెలుగు బ్లాగర్లకు మనవి. మీకు తెలిసిన ఏరియాలో ఏవైనా ఖాళీలు ఉన్న యెడల నాకు తెలియ జేయండి. నాకు ఉన్న ఒకే ఒక రిక్వైర్ మెంట్ ఏమిటంటే, జూబ్లిహిల్స్ లో ఉన్న మా ఆఫీస్ కు కొంచం దగ్గరా ఉంటే కొంచం సులువౌతుంది. అలాగే ఖర్చు ఎక్కువగా లేకుంటే బాగుంటుంది. ఈ పోస్టు ద్వారా మీ అమ్యూల్యమైన కాలాన్ని దుర్వినియోగం చేసానని మీకు అనిపిస్తే, మన్నించండి. వీలైతే సమాచారాన్ని తెలియ జేయమనవి.

నన్ను మీరు 944 14 18 139 నందైనా సంప్రదించ వచ్చు లేదా varthy@gmail.com కు ఓ జాబు వ్రాయండి. భవదీయుడు వెంఠనే స్పందిస్తాడు. అంతవరకూ ఓపికగా చదివినందులకు నెనరులు.

ఉచితం అవకాశం

Deekshita

Myntra.com వారు వారి వెబ్ సైట్ నందు రిజిస్టర్ చేసుకున్న వారందరికీ ఒక గిఫ్ట్ కూపన్ ఇస్తున్నారు. ఈ గిఫ్ట్ కూపన్ విలువ 249/- రూపాయలు. దీనిని నేను ఓ మగ్ కొనుక్కోవడానికి ఉపయోగించుకున్నాను. అలాగే మనం కొనుక్కునే మగ్ ని మనం కస్టమైజ్ చేసుకునే అవకాశం మనకి ఉంది. నేను మా అన్నయ్య పిల్లల బొమ్మని అక్కడ వేయించుకుని ఆర్డర్ చేసాను. నాకు ఇంత వరకూ ఆ కప్ రాలేదు కానీ అలా ఆర్డర్ చేసుకున్న చాలా మంది మా ఆఫీస్ లో కలీగ్స్ కి మగ్స్ వచ్చాయి.

కాకపోతే ఇక్కడ ఓ చిన్న ట్రిక్ ఉంది. కప్పు మాత్రం ఉచితం, కాని దానిని మీకు చేరవేయ్యాలంటే, ఆ కప్పుకి అయ్యే దారి ఖర్చులక్రింద ఓ యాభై రూపాయలు ఇవ్వాల్సి వచ్చింది. అంటే షిప్పింగ్ చార్జ్ అన్నమాట. యాభై రూపాయలు నాకు పెద్ద ఖర్చుగా అనిపించలేదు. ఎందుకంటే, నిజ్జంగా నాకు ఆ కప్పు కనుక వస్తే, కప్పు ఖరీదే ఓ ఇరవై రూపాయలు ఉండవచ్చు అదీకాక దానిపైన చక్కగా మా అన్నయ్య పిల్లల బొమ్మలు ఉంటాయి కదా !! అది సెంటిమెంట్.. అలా ఓ చక్కని మగ్ యాభై రూపాయల విలువని మింగేసింది. మీరు ఓ ట్రై చేసి చూడండి.

తకిట తకిట

takita 

ఓ మంచి సినిమా. చాలా కాలం తరువాత మరో కుటుంబ సమేత సినిమా చూసాను అనిపిస్తోంది. సినిమాకి తగ్గట్టుగా భూమిక ఓ మంచి పాత్ర పోషించింది. సున్నితమైనటువంటి కధాంశంతో మృదువైన స్టోరీలైన్ కలిగిన సినిమా. పిల్లలలో ఇంత సత్ హృదయం నింపాలంటే, పెద్దలలో ఎంత ఓర్పు ఉండాలో, ఎంత సహనం ఉండాలో కదా. ఈ సినిమాని ఎవ్వరు దర్శకత్వం వహించారో గాని చాలా బాగా చేసారు. కధా రచయత బాగా వ్రాసారు. ప్రతీ సీన్ కు తగ్గట్టుగా మాటలు వ్రాసారు. నాకు పూరి జగన్నాద్ తీసిన “ఇట్లు శ్రావణి సుబ్రమణ్యం” సినిమా గుర్తుకు వచ్చింది. ఇది ఎందుకు గుర్తుకు వచ్చిందంటే, పూరి మనస్తత్వం ఎప్పుడూ ఒకేలా ఉంటుంది. మనుష్యులంతా మంచి వాళ్ళు అని అనుకుంటాడు. అలాగే మంచి మనస్తత్వం ఉన్న వాళ్ళు సున్నిత మనస్కులై వైలెన్స్ గురించి ఆలోచించరు అని నా అభిప్రాయం.

ప్రతీ కధలో ఓ విషాదం ఉన్నట్టు, ఈ కధలో కూడా ఓ విషాదం పెట్టి కొంచం రక్తి కట్టించారు అని అనలేను కానీ సుహాసిని స్వరూప్ ల ఆత్మహత్య నాకు నచ్చలేదు. వారి కధకి కూడా ఓ మంచి ముగింపు ఇస్తే బాగుంటుందని నా అభిప్రాయం. కానీ ఈ ప్రియులు వ్రాసిన ఆఖరి లేఖలో కొన్ని డైలాగులు చాలా భాధాకరంగా ఉన్నా, చొంగ కార్చుకునే యదవలు అవకాశం కోసం ఎదురు చూస్తునే ఉంటారు. ప్రేమగా దగ్గరికి తీసుకోవాలి కాని అవకాశం దొరికింది కదా అని చేతులేసి అసహ్యంగా ప్రవర్తించడం ఎంత భాధాకరమో ఆ మాటల్లో తెలిసింది. నిజంగా చెప్పాలంటే, ఈ మాటలే చాలా భాధాకరంగా ఉన్నాయి. అలాంటిది అనుభవించాల్సి వస్తే.. తలచుకోవాలంటే భయంగా ఉంది. ఈ మాటల్లో చెప్పదలచుకున్నది ఎంతవరకూ నిజ సమజంలో ఉన్నదో అని చెప్పలేకపోయినా, ఎంతో కొంత మాత్రం రాక్షసులు మాత్రం ఉన్నారని నా అభిప్రాయం. ఈ విషయం గురించి ఇంకా ఎక్కువ వ్రాస్తే నాకు మంచి మాటలు రావు.. పాయింట్ దెబ్బతింటుంది.

హీరో పాత్రని పూర్తిగా వైలెన్స్ లేకుండా తీర్చిదుద్దడం బాగుంది. అలాగే కన్న కూతుర్ని కాకుండా ఊరూ పేరూ లేని వెంగళప్పాయిని నమ్మే తల్లి తండ్రులకు చురక పెట్టిన సీన్ అదిరింది. నాన్నా నన్ను నమ్మండి, అంటూ ఏడుస్తూ పలికిన అమ్మాయిని, అలాగే ఆ తండ్రిని చూస్తుంటే, ఆ అమ్మాయిలోని అమాయకత్వం ఆ తండ్రిలోని భధ్యత ప్రస్పుటంగా కనిపించాయి. ఆడపిల్లలున్న ప్రతీ తండ్రీ పిల్లల్ని ఏవిధంగా పెంచాలో కొన్ని కొన్ని భాధ్యతాయుతమైన పాయింట్స్ చూపించారు. అన్నింటికీ మించి యాసిడ్ పోద్దాం అన్న ఆలోచనతో లాబ్ నుంచి యాసిడ్ తీసుకు వస్తున్న సమయంలో భూమిక పైన తీసిన సన్నివేశం నాకు తెగ నచ్చింది. అబ్బాయిని రెండు లెంపకాయలిచ్చి, కోపంగా ఉందా.. అయితే నామీద కూడా పోయ్ రా .. అని ప్రశ్నించడం చాలా సబబుగా సన్నివేశానికి తగ్గట్టుగా ఉంది. ఆ తరువాత డైలాగులైతే అద్దిరాయ్.. నీ చెంపపై నేను కొట్టినప్పుడున్న నొప్పి ఇప్పుడు లేన్నట్టుగా నువ్వు యాసిడ్ పోసిన శరీరం పైన అయిన గాయం కాలానుగుణంగా మానిపోతుంది, కాని మనసుపై చేసిన గాయాన్ని మాన్పలేవు .. అన్న పోలిక సందర్బానుచితంగా ఉంది.

అన్నింటికీ మించి ఒక్క మాటలో చెప్పాలంటే చాలా బాగుంది అనేది  సరి అయినది. మీరు చూడండి.

అపోలో ఆసుపత్రి – నా అనుభవం : Part 2

క్రిందటి పుటలో మొదలైన నా అనుభవాలను అనుభవాలుగా మాత్రం మిగల్చకుండా, వ్రాత రూపకంగా మార్చేక్రమాన్ని చదివారనుకుంటను, ఇప్పుడు మరో భాగం. ఈ భాగంలో అస్సలు విషయం ఏవేమి టెస్టులు చేస్తారు, వాటికి ఉన్న ప్రాసస్త్యం ఏమిటి మొదలైనవాటి గురించి వివరిస్తూ, అ ఆ పరిక్షలు నిర్వహిస్తున్నప్పుడు నా స్పందనలు ఎలా ఉన్నాయి అనే వాటిని యధా తధంగా మీతో పంచుకునే ప్రయత్నం చేస్తాను.

తొమ్మిది గంటలకు మొదలైన నా కేసు వివరాలు తాబేలు వేగంతో కదలడం మొదలైనాయి. ఈ లోగా చంద్రలతగారి లోని పోస్టులు చదవడం ప్రారంభించాను. చదువుతూ ఆ రిసెప్షనిస్ట్ ఏమి చేస్తోందా అని గమనిస్తూ తెలుగు పాటలు వింటూ మడత పేజీ భరతం పట్టడం మొదలు పెట్టాను. ఇక్కడ నేను గమనించిన విషయం నాకు చాలా అశ్చర్యం వేసింది. అర్దం అయిన విషయం జీర్ణించుకునే సరికి నా ప్రక్కన ఉన్న ప్రపంచం అంతా ఓ వ్యాపార యుద్ధ భూమిలా అనిపించింది. నాలా మాస్టర్ చెకప్ చేయించుకోవడానికి వచ్చిన వాళ్ళలో మధ్య తరగతి మనుష్యుల ఉన్నారు, అలాగే ఎన్నారైలున్నారు, నార్త్ అమ్మాయిలున్నారు, సౌత్ బామ్మలున్నారు, తల స్నానం చేసి తలంతా విరబూసుకుని ఉన్న మహిళలున్నారు, చేతులకు ఉన్న పదివేళ్ళకు పదిహేను బంగారు ఉంగరాలు పెట్టుకున్న గోల్డ్ షాప్ ఓనర్స్ ఉన్నారు, మెడలో ఓ పాతిక కాసుల బంగారు ఆభరణాలతో మొత్తం మీద ఓ వంద కాసుల బంగారాన్ని దిగేసుకున్న గృహిణులు ఉన్నారు, వీటన్నింటికి వ్యతిరేకంగా అస్సలు ఆభరణం లేకుండా ఉత్తి చుడిదార్ ధరించిన మహిళలున్నారు, నిండుగా హుందాగా గుంభనంగా నడిచే ముత్తైదువులున్నారు. వీరందరూ కాష్ పార్టీలు అన్నమాట. నేనొక్కడినే ఫ్రీ అన్నట్టు ఉంది మన రిసెప్షనిస్టు రెస్పాన్స్. జేబులోంచి డబ్బులు ఎవ్వరు ముందు తీస్తే వారి కాగితం ముందుకు కదులుతోంది.

దాదాపు యాభై నిమిషాల సేపు ఓపికగా ఎదురు చూసిన తరువాత నాలోని సహనం నశించింది. మెల్లగా లేచి ఇంతకు ముందు ప్రస్తావించిన రిసెప్షనిస్టు వద్దకు వెళ్ళి నా కాగితం విషయం ప్రస్తావించగా, మీ కాగితాలు లోపలికి పంపించాను లాబీలో కూర్చోండి పిలుపు వస్తుంది అని చెప్పింది. ఇక్కడ నాకు నచ్చని విషయం ఏమిటంటే, విషయాన్ని అడిగేంతవరకూ చెప్పకపోవటమే. సరే ఏదోకటి, కాగితం ముందుకు కదిలింది కదా అనుకుంటూ లాబీలో నాపేరు ద్వనించేవరకూ ఎదురుచూద్దాం అని అటుపై సాగాను. అక్కడ మరో యాభై మంది వారి వంతుకోసం ఎదురు చూస్తున్నారు. నలుగిరితో నారాయణ అన్నట్టు నా వంతు వచ్చేవరకూ ఇక్కడ తిష్ట తప్పదని మళ్ళీ మడత పేజీ పై దృష్టి మళ్ళించాను.

ఈ పూర్తి కార్యక్రమం గురించి మా మానేజ్ మెంట్ వాళ్ళని అడిగితే, అపోలో హాస్పటల్ స్టాఫ్ అంతా చాలా టాలెంటేడ్ అంతే కాకుండా టైమ్లీ ఆర్గనైజ్డ్ కాబట్టి మీ కార్యక్రమం మొత్తం కనా కష్టంపై పన్నిండుగంటల కల్లా పూర్తౌతుంది అని అభయమిచ్చిన పిదప మహా అయితే ఓ ఒంటి గంటకల్లా అన్ని పనులు పూర్తౌతాయి, చక్కగా లంచ్ టైంకల్లా ఇంటికి చేరుకోవచ్చు అనుకున్నా. అప్పుడు అనుకోలేదు అంచనాలు తారుమారౌతాయని. ఇలా నేను కంపెనీ తరుఫున బాడీ చెకప్ చేయించుకోవడం ఇది మూడవసారి. మొదటి సారి ఎల్‍బీట్ హాస్పటల్లో మరోసారి కామినేని హాస్పటల్లో. ముగ్గురిలోకి ఎల్‍బీట్ వారు కొంచం టైమ్లీగా అన్ని టెస్టులు చేసారు అని చెప్పుకోవచ్చు. కానీ వీరు కొంచం కాస్ట్లీ అని జనాల్లో నానుడి. కొంచం ఖరీదు ఎక్కువ అయినా కస్టమర్ సాటిస్‍ఫాక్షన్ ఎక్కువ అని నా అభిప్రాయం. అపోలో లాంటి కార్పోరేట్ హాస్పటల్స్ లో ఇంత శాతం కస్టమర్ సాటిస్‍ఫాక్షన్ ఉంటుందని నేననుకోను. మరి అపోలో వాళ్ళు ఆసియాలో కెల్లా అతి పెద్దదైన మెడికల్ సిటీ ఎలా కట్టారా అన్న నా ప్రశ్నకి అప్పుడు సమాధానం లేదు.. ఇప్పుడు ఉంది కానీ రాబోయే పుటల్లో విషయాన్ని వివరిస్తాను.

ఇక్కడ నా విషయంలో నేను స్వతహాగా వచ్చి చేయించుకోవటం కాదు కాబట్టి, అంతే కాకుండా మా కంపెనీ వారు నాకు మరో ఛాయిస్ ఇవ్వనందున వచ్చాను కాబట్టి నా వంతు కొరకు ఎదురు చూస్తూ వేచి యున్నాను. నేనే కనుక ఇలాంటి టెస్టులు చేయించుకోవలసి వస్తే, అపోలోకి ఎప్పటికీ రాను. అలాగే మీరు రావద్దు అని నా మనవి. వస్తే మాత్రం సంచినిండా డబ్బులేసుకుని రండి.

అసలు విషయం వ్రాయడం మరచి ఏదేదో వ్రాస్తున్నట్టున్నాను. కనుక ఇక వెనక్కి వద్దాం. అదిగో అప్పుడే ఎంటర్ అయ్యాడు ఈ సినిమాలోని హీరో. పేరు మధు. అక్కడ అటెండర్. ఖంఠం బాగానే ఉంది. అప్పటిదాకా మెల్లగా మాట్లాడుతున్న గుసగుసలే వినబడుతుంటే, ఈ టోన్ అన్నింటిని మించి, ఇక్కడ నేనే రాజుని అన్నట్టు ద్వనించింది. వస్తూ వస్తూనే రిసెప్షనిస్టుని ఓ మారు పలకరించి అక్కడ ఉన్న అందరినీ ఓ మారు గమనించి అసహనంగా ఉన్న వారిని టార్గెట్ చెయ్యడం మొదలుపెట్టాడు. అలా అసహనంగా ఉన్న వారిని ముందుగా కుశల ప్రశ్నలతో పలకరించి వారి చేతుల్లో ఉన్న కాగితాలను తీసుకుని వారి వారి టెస్టులకు సంబందించిన గదులు ఎక్కడ ఉన్నాయో వివరించడం మొదలు పెట్టాడు. దాంతో అక్కడి వాతావరణంలో ఓ విధమైన చలనం వచ్చిందని చెప్పుకోవాలి.

నా దురదృష్టం కొద్ది, ఆ రోజే మరో కంపెనీ వారు, ఓ వంద మందికి అప్పాయింట్‍మెంట్ ఫిక్స్ చేసినట్టున్నారు. మధుకి ఆ కంపెనీ వారి టెస్టులన్నీ కూలంకుషంగా తెలుసనుకుంటా, ఠక ఠక అక్కడ ఉన్న యాభై మందిని ఓ ఇరవై నిమిషాలలో సద్దేసాడు. ఒక్కసారి ఆలోచించండి యాభైమందిని ఇరవై నిమిషాలలో సముదాయించాడంటే, ఎంతటైం ఒక్కొక్కళ్ళకి కేటాయించాడో .. అంతే కాకుండా అందరికి సరైన సమాధానం ఇచ్చి వారందర్ని కవర్ చేసాడంటే ఎంత టాలెంటెడ్ అంతే కాకుండా రోజూ చేసే పని కదా ఎంత రాటు తేలాడో. ఈ రోజుకి మధు నిజంగానే హీరో.. అపోలో ఇతనికి ఎంతో రుణపడి ఉంటుంది అని చెప్పవచ్చు. కానీ ఇతని టాలెంట్ కి తగ్గ ఫలితం జీతం రూపంలో ఇస్తున్నారా అని నాకు అనుమానం.

చాలా సేపు మౌనంగా ఉన్న నాదగ్గరకి మరో పది నిమిషాల తరువాత వచ్చాడు. అందర్ని తెలంగాణా యాసలో ఏకవచనంతో పలకరించిన మధు, నాదగ్గరకి వచ్చి సార్ అంటూ పలకరించి, ఏంటండి మౌనంగా ఉన్నారు అంటూ మాట కలిపాడు. అదేం లేదయ్యా, నా పేరు పిలుస్తారు అని అన్నారు, అందుకని ఎదురు చూస్తున్నా అని సగం చెప్పానో లేదో, వెంఠనే మరో ప్రక్కన ఉన్న సిస్టర్స్ వైపు చూస్తూ మన సార్ కాగితాలు ఎక్కడ ఉన్నాయో చూడండి అని ఓ కేక వేశాడు. అక్కడ ఉన్న సిస్టర్స్ అందరికీ ఇతను బాగా తెలుసనుకుంటా, వెంటనే స్పందించి నా కాగితాన్ని వెతికే ప్రయత్నం చేసారు. అవి దొరకగానే నాకు తోడుగా ఓ పది మందికి టోకెన్స్ ఇచ్చారు. అప్పుడు సమయం పావుతక్కువ పదకొండు గంటలు.

ముందుగా బ్లడ్ తీసుకుంటారంట, ఆ తరువాత మిగిలిన టెస్టులు మొదలౌతాయి. ఇదిగో ఇప్పుడు మరో అవరోధం, మూడవది. రక్తం నమూనాలు సేకరించే సాంపుల్ ట్యూబ్స్ అయ్యిపోయాయి. అంతకు ముందు రోజు రాత్రి షిఫ్ట్ లో ఉన్న టీమ్ కొన్ని మాత్రమే మిగిల్చారు, అవి నా వంతు వచ్చేటప్పటికి అయ్యి పోయాయి. ఈ విషయాన్ని మధు గమనించి అక్కడే ఉన్న మరో సహద్యోగిని ఆ పనిపై పురమాయించాడు. అతను వెళ్ళి పెద్ద కార్టన్ తీసుకు వచ్చారు. ఇవి వచ్చేటప్పటికి మరో ఇరవై నిమిషాలు ఎదురు చూపులు. నేను ఇలా ఎదుర్ చూస్తున్నట్లు గమనించి, సార్ మనం ఎక్స్‍రే తీయించుకుందాం వచ్చేయ్యండి అంటూ నన్ను అటు తీసుకు పోయ్యాడు. అలా మొదలైంది నా బాడీ చెకప్.

నాలుగో అవరోధం: ఎక్స్‍రే తీయుంచుకోవడానికి వెళ్ళినప్పుడు అక్కడి ఆపరేటర్ నన్ను ఓ స్టాండ్ కి చాతీని ఆనించి నుంచోమని ఊపిరి తిత్తుల నిండా గాలి తీసుకో మన్నాడు. ఇది లంగ్స్ ఎలా ఉన్నాయో తెలుసుకోవడానికి అన్నమాట. సరే కదా అని అలా నుంచున్నానో లేదో ఇలా స్విచ్ నొక్కి వెంటనే వచ్చి ఓ బాంబ్ పేల్చాడు. ఏంటి సార్ మీ లంగ్స్ చాలా చిన్నగా ఉన్నాయి, నిజ్జంగా మీరు గాలి బాగా పీల్చారా అని ప్రశ్నించడంతో నాకు ఏమి సమాధానం ఇవ్వాలో అర్దం కాక, అన్యమనస్కంగా బాగానే ఊపిరి తీసుకున్నాను అని బదులిచ్చి ఏమైఉంటుందో అన్న అనుమానంతో బయట పడ్డాను.

ఓ తెలుగు నానుడితో ఈ పుటని ఇక్కడితో ఆపుతాను. అదేమిటంటే,

అనుమానం పెను భూతం..

అపోలో ఆసుపత్రి – నా అనుభవం : Part 1

ఎంత ఎక్కువగా వ్రాస్తే అంత ఎక్కువగా నా వ్రాసే స్కిల్స్ మెరుగు పడతాయి అలాగే నా భావ వ్యక్తీకరణ శుద్ది అవుతుంది అని ఆలోచించి అపోలో ఆసుపత్రిలో నా అనుభావాలను ఎంత విపులంగా వీలైతే అంత విపులంగా వ్రాద్దాం అని చేసే ఈ ప్రయత్నం మీకు బోర్ అనిపించనంత వరకూ చదివి స్పందించండి.

నేను ప్రస్తుతం పని చేస్తున్న కంపెనీ వాళ్ళు ఉద్యోగులందరికీ సంవత్సరంలో ఉచితంగా ఓ సారి హెల్త్ చెకప్ చేయిస్తారు. అందులో భాగంగా నేను చేయించుకుందాం అని మా మేనేజెర్ని అడిగితే, శనివారం వద్దు చాలా మంది ఉంటారు కాబట్టి ఏ ఆది వారం నాడో లేదా రెగ్యులర్ రోజో తీసుకో అని సలహా ఇచ్చి అందుకు కావాల్సిన అన్ని అనుమతులు ఇప్పించారు. కాగితాలవి అందినాయి కదా అని ఆదివారం అయితే ఎక్కువమంది జనాలు ఉండరని సలహా ఇవ్వడం వల్ల క్రిందటి భుదవారం నాడు, అంటే 29th Sep నాడు ముందుగా అప్పాయింట్ మెంట్ తీసుకుందాం అని వారి హెల్ప్ డెస్క్ కు ఫోన్ చేసి వివరాలు అడిగపోతే, వాడు రివర్సులో నా వివరాలు తీసుకుని అప్పాయింట్ మెంట్ ఫిక్స్ చేసేసాను వచ్చేయ్యండి అని అన్నాడు.

ఇంతకీ ఎలా రావాలి, ముందుగా తీసుకోవాల్సిన జాగ్రత్తలేమిటి అని అడిగితే, ఏమీ అక్కర్లేదు సార్.. కాకపోతే ముందురోజు సాయంత్రం ఎనిమిది లోపుగా భోజనం చేసేస్తే బాగుంటుంది అని చావు కబురు చల్లగా చెప్పాడు. ఇక్కడ చావు కబురు అని ఎందుకు అన్నాను అంటె, ప్రతీ నాలుగు గంటలకు మనం ఏదో ఒకటి తినాలి అని నా అభిప్రాయం. నాలుగు గంటలు కాకపోయినా అధిక పక్షం ప్రతీ ఆరు గంటలకు ఏదో ఒకటి కడుపులో పడాలి అని అందరికీ చెబుతూ ఉంటాను, అలాంటిది నేను పన్నిండు గంటలపాటు ఏమీ తినకుండా ఉండటమా.. అన్న సంగ్దిధంలో, ఆరోగ్యానికి సంబందించినది కదా అని సరే అన్నాను. అలాగే నిన్న రాత్రి ఎనిమిది కల్లా నూడిల్స్ తినేసి ఇవ్వాల్టి ఉదయానికై ఎదురు చూస్తూ ఎప్పుడు నిద్రపోయ్యానో నాకే తెలియదు.

ఆఖరికి ఈ రోజు రానే వచ్చింది. ఉదయం ఆరుగంటలకల్లా నిద్ర లేచి, పేపర్ వాడు రాకపోయినందున చేతికి చిక్కిన పుస్తకం పట్టుకుని కాలకృత్యాలు కానిచ్చాను. వెంటనే బయటకు వెళ్ళి భార్యకు బ్రేక్ ఫాస్ట్ తెచ్చి పెట్టి ఏడున్నరకల్లా ఇంటినుంచి బయట పడ్డాను. చెవిలో ఐపాడ్ పాతపాటలను శ్రావ్యంగా వినిపిస్తూ ఉండగా ఉదయభానుడు లేలేత కిరణాలను మబ్బుల మధ్యనుంచి ప్రసరిస్తూ ఉంటే, ఆ చల్లగాలిని నులివెచ్చని ఎండని పాత పాటలను ఆస్వాదిస్తూ జూబ్లీహిల్స్ మీదుగా పోతూ ఉంటే అక్కడ నాకు కొన్ని దృశ్యాలు నాలో ఓ భావనను వాక్యరూపాన్నించ్చింది. అదేంటంటె, ఉదయం ఏడుగంటలకు మునుపే ప్రపంచంలో చాలా మంది వారి వారి పనులను ముగించుకుని మరో పనికై వెళ్ళుతుంటే, నేను మాత్రం ఉదయం తొమ్మిది గంటల వరకూ ఏమి పట్టనట్టు కాలకృత్యాలు పూజాది కార్యక్రమాలతో గడిపేస్తున్నానే, ఇదేనా నా కర్తవ్యం అనే ప్రశ్న ఉదయించింది. అలా ఆలోచనలో డ్రైవ్ చేసున్న నాకు మార్నింగ్ వాక్ చేయ్యడం కోసం ఎక్కడి నుంచో చాలామంది ధనిక వర్గం కార్లలో జూబ్లిహిల్స్ లోని వాకింగ్ పార్కలకు రావటం కనబడింది. అక్కడ అలా వాకింగ్ కోసం వచ్చే వారికోసం ప్రకృతి పరమైన జ్యూస్ అంటూ పొట్టపోసుకునే వాళ్ళు.. వాళ్ళని అదిలిస్తూ పోలీసు వాళ్ళు.. వాళ్ళకు ప్రక్కగా ప్రేమికులు, స్నేహితులు, ముస్సలాళ్ళు, స్టైల్ గా తయ్యారైన ఆడంగులు, హోదాని చూపించుకునే ధనికులు.. చాలా మంది నా కంట పడ్డారు. అదంతా ఓ ప్రపంచం అనిపించింది. అలా ప్రకృతిని ఆస్వాదిస్తూ అచ్చంగా పది నిమిషాలలో అపోలో చేరుకున్నాను. ఇదిగో ఇక్కడ మొదలైంది నా కష్టాల ప్రయాణం.

మొదటి అవరోధం: పార్కింగ్.. టూ వీలర్ పార్కింగ్ ఆస్పటల్ ప్రాంగణానికి కొద్దిగా దూరంలో కట్టారు. మంచి పనే, కాకపోతే నాకు ఇబ్బంది అయ్యింది. అయినా ఫరవాలేదులే, కాస్తంత నడిస్తే నేనేమి కరిగి పోను కదా అని సమర్దించుకుని పార్కింగ్ చేసి వద్దాం అనుకునేంతలో పార్కింగ్ వద్ద ఉన్న వాచ్ మెన్ మరో బాంబ్ వేసాడు. సారు బిల్లు ఇచ్చే మనిషి ఇప్పుడే రాడు, చాలా సేపు అవుతుంది అప్పటిదాకా బయట పెట్టుకోండి అని. పదినిమిషాల పాటు ఏదో బ్రతిమిలాడి వాడిచేత అవును అనిపించేసరికి నాలోని ఉత్సాహం నీరు గారిపోయింది.

రెండవ అవరోధం: స్వతహాగా పెద్ద ఆసుపత్రి అవటం వల్ల అందులోను ఉదయం వేళ అవటం వల్ల, ఎక్కడికి వెళాలో తెలియని నాలాంటి వారికి సహాయం చేసే వారు ఎవ్వరూ లేరు. మరో పది నిమిషాలలో ఎలాగో ఒకలా అడపా దడపా కనబడే ఉద్యోగులను అడిగి మాస్టర్ చెకప్ చేసే చోటికి చేరుకున్నాను. తీరా చూస్తే అక్కడ ఎవ్వరూ లేరే.. ఉన్నదల్లా అక్కడ ఫ్లోర్ తుడిచే పని మనుష్యులు తప్ప. అప్పటికి సమయం ఎనిమిది అయ్యింది. వస్తూ వస్తూ చంద్రలత గారి పుస్తకాన్ని నాతో తెచ్చుకున్నాను.  చెవిలో పాటలు మృదు మాధుర్యంగా వినబడుతూ ఉండగా ఆసుపత్రి సిబ్బందికై ఎదురు చూస్తూ ని తీసాను.

ఓ అరగంట అయ్యిన తరువాత ఓ అందమైన రిసెప్సనిస్టు చేరుకుంది. చూడబోతే అమాయకంగా లేతప్రాయంలో ఉన్నటువంటి ముగ్దమనోహరమైనటువంటి వదనం. అప్పటిదాకా నాతో బాటు అసహనంగా అక్కడ ఎదురు చూస్తూ  కూర్చున్న వారంతా ఒక్కసారి ఆ అమ్మాయిని చుట్టు ముట్టారు. అక్కడ పరిస్తితి ఎలా ఉందంటే, బెల్లం చుట్టూ ఈగల్లా.. చూడబోతే చిన్నపిల్లలా ఉంది ఇంత మందిని ఎలా హాండిల్ చేస్తుందో అని ఒక్కసారి భయపడి, అందరూ అయ్యిన తరువాత మెల్లిగా అడుగుదాం అని నేను వెనుకంజ వేసి ఆ అమ్మాయిని గమనించడం ప్రారంభించాను. ఓ ప్రక్క తన పనికి అవసరమైయ్యే సామాగ్రిని సద్దుకుంటూ ఆ అమ్మాయి నలుగురికి సమాధానాలు ఇస్తూ ఉంటే, రెండు విషయాలు గుర్తుకు వచ్చాయి. ఒకటి అభిమన్యుడు. లేలేత ప్రాయంలో యుధభూమిలోకి వెళ్ళి శతృసైన్యాన్ని చీల్చిచెండాడిన వైనం మొదటిదైతే, రెండవది ఆ అమ్మాయి టైమ్లీ సెన్స్ మరియు పీపుల్ మేనేజింగ్ టెక్నీక్స్ నాకు చాణుక్యుని గుర్తుకు తెచ్చాయి. అడిగిన ప్రతీ ప్రశ్నకి సమాధానం ఇస్తూ అందర్నీ కవర్ చేసి రెగ్యులర్ గా చేసే పనులలో పడింది. హమ్మయ్య ఇక నా వంతు అని వెళ్ళి నా విషయం తెలియజేసాను. మీకు అప్పాయింట్ మెంట్ ఉందా అన్న ప్రశ్నకు అవును నాపేరు చక్రవర్తి అంటున్నంతలో కంటి చివర్నుంచి దగ్గర్లో ఉన్న పుస్తకంలో నాపేరుకై చూసి, సారీ సార్ మీ పేరు మా అప్పాయింట్ రిజిస్టర్ లో లేదు అందుకని మీరు వెయిట్ చేయ్యాలి. చాలా సేపు అవుతుంది అని మరో బాంబు పేల్చింది. ఇక్కడ ఆ అమ్మాయి చాలా అనేపదాన్ని పలికిన వైనం గమనించతగ్గది. చాలా అని పలుకుతున్నప్పుడు ఆ పదంలోనే తెలిపింది ఇదేదో కొంపముంచే లాగుందని నన్ను నేను సముదాయించుకున్నాను. అదిగో అప్పటికి సమయం తొమ్మిది. అప్పటికి నేను భోంచేసి పదమూడు గంటలైంది..

మరో పుటతో మీ ముందుకు మరోసారి.. అప్పటి దాకా నా ఈ ప్రయత్నంపై మీ అభిప్రాయాన్ని తెలియ జేయ మనవి. మీ స్పందనలు నా  రచనా శైలిపై అవ్వవచ్చు, అలోచనా విధానం పై అయినా అవ్వవచ్చు, లేదా నా ఆలోచనకు వ్రాతరూపకంలో చేర్చే క్రమంలో ఎంచుకునే పద ప్రయోగాలపైనా అవ్వవచ్చు, లేదా తెలుగు భాషపై నాకు ఉన్న పట్టుపై అయినా అవ్వవచ్చు. అవి ఇవి కాక మరింకేమైనా అవ్వవచ్చు. ఏదైనా స్వాగిస్తున్నాను. మీరు మాత్రం వెనకాడవద్దని మనవి..

కోలుకోవడం ఎంత కష్టమో!!

ఈ మధ్య రెండు వార్తలు నన్ను చాలా భాధకి గురిచేసాయి. వాటిలో ఒకటి రోజుల పసిగొడ్డుని చెత్తబుట్టలో వేసి పోయిన తల్లి తండ్రుల వార్తలు మనకి అను నిత్యం కనబడుతుంటాయి కానీ ఈ నాటి ఈ వార్తలో విషయం నన్ను మరింత భాద పెట్టింది. అది ఆ పసి గొడ్డు ప్రాణాలతో మాత్రం లేదు. అది నన్ను మరింత భాదలోకి నెట్టేసింది. తేరుకోవడానికి కొంచం టైం పట్టింది.

మరో విషయం పూర్తిగా స్వవిషయం. స్వవిషయాన్ని నలుగురితో పంచుకునేంత మహాత్ముడిని కాలేదు కాబట్టి ఆ విషయం ఇప్పుడు అప్రస్తుతం. కానీ ఒక్క విషయం మాత్రం ఇక్కడ ప్రస్తావించాలి. భాధ పడటం నాకు క్రొత్తేం కాదు గానీ పడ్డ భాధలోంచి బయటకు రావడానికి ఎక్కువ సమయం పట్టేది కాదు. ఎందుకంటే నన్ను నేను ఓదార్చుకునే వాడిని. ఈ సారి నన్ను నేను ఓదార్చుకోవడానికి కూడా శక్తి చాలలేదు.

నేను శక్తిని కూడకట్టుకుని నన్ను నేను నిభాళించుకునేంత వరకూ మౌనంగా ఎదురుచూడటం తప్పితే చెయ్యగలిగింది ఏమీ లేకపోయింది. మనసులో కలిగిన గాయాన్ని కాలం పరిష్కరించేంత వరకూ ఎదురు చూడటమే అని ఎదురుచూస్తున్నంతలో కొత్త బంగారులోకం సినిమాలోని ఓ డైలాగ్ నాకు మంచి ఆయింట్ మెంట్ లాగా అనిపించింది. ప్రకాష్ రాజ్ కి పిల్లల విషయం తెలిసి ఒకటే డైలాగ్ కొడతాడు..

నాకు తెలిసిందల్లా ఒక్కటే.. ఇంకా ఎక్కువగా ప్రేమించడమే ..

ఏపీ ఆల్ రౌండ్ వెబ్ సైట్ వారికి ధన్యవాదములు

gc7

ఈ రోజు యాదృఛికంగా రెండు విషయాలు నేను తెలుసుకున్నాను. వాటిలో ఒకటి సుందోప సుందుల గురించి మరొకటి వ్యాసమహాముని పుట్టు పూర్వోత్తరాలు మరియు వ్యాసునికి వినాయకునికి మధ్య జరిగిన ఒప్పందం గురించి. వీటిని నేను ఏపీఆల్‍రౌండ్ వారి వెబ్‍సైట్ నుంచి తెలుసుకున్నాను. వీరి వెబ్‍సైట్ లో భారతంలో చిన్న కధలు అనే లంకె నుంచి ఈ రెండు విషయాలు తెలుసుకున్నాను. మీరు చూసారా!! లేకపోతే ఇదిగో ఇప్పుడే వెళ్ళి చూడండి.

భారతంలో చిన్న కధలు అనే ధారావాహికలో శ్రీ ప్రయాగ రామకృష్ణగారు చేసిన శ్రమని వీరు అందిస్తున్నారు అని తెలిపారు. మెల్లగా మిగిలిన కధలు చదవాలని నిర్ణయం తీసుకున్నాను. మరి మీరు చదివారా!!

షట్టర్ ఐలాండ్.. రివ్యూ

 

Shutter-Island ఈ సినిమాని చూడమని ఓ తెలుగు బ్లాగర్ సజస్ట్ చేస్తే, సలహా ఇస్తే ధైర్యం చేసాను. మొదటి నలభైఐదు నిమిషాల వరకు ఏమీ విషయం లేదు. ఈ సినిమా ఓ మానసిక చికిత్సాలయం చుట్టూ తిరుగుతుంది. అనుకోకుండా ఓ అమ్మాయి ఈ చికిత్సాలయంలో కనబడకుండా పోయిందన్న కేసుపై ఇద్దరు పోలీసు అధికారులు అక్కడికి వెళతారు అన్న కధనంతో ప్రారంభవౌతుంది ఈ సినిమా.

 

వారిలో మొదటి వ్యక్తి మన హీరో గారు. మరో వ్యక్తి ఈయనకు సహయాధికారి. నాటకీయ పరిస్తితులలో మన హీరో గారిని కూడా అక్కడి పేషంట్‍ని చేస్తారు. అదిగో అక్కడే ఈ సినిమా కధకుని (మొత్తం) సృజనాత్మకత దాగి ఉంది. ఇందులో చాలా పైశాచిక  దృశ్యాలు ఉన్నాయి. ఇంత పైశాచికమైన సినిమాని నేను ఇంత వరకూ చూడలేదు. ఇకపై చూడబోనేమో. కొన్ని విషయాలలో ఈ సినిమా ప్రశంసనీయమైనా, కధా పరంగా నాకు అస్సలు నచ్చని సినిమా. ఎవ్వరూ చూడవద్దని నా మనవి.

ఈ సినిమాని సగం చూసిన తరువాత ఇక చూడకూడదనుకున్నాను. కానీ ఈ సినిమా ఇన్సెప్షన్ సినిమా కన్నా బాగుంది అని రివ్యూ వ్రాసేటప్పటికి ఏ విధంగా బాగుందో చూద్దాం అని పూర్తిగా చూస్తూ ఈ రివ్యూ వ్రాస్తున్నా. స్క్రీన్ ప్లే పరంగా కొన్ని కొన్ని సన్నివేశాలు ఈ సినిమా దర్శకుని ప్రతిభను చాటాయి. అన్నంత మాత్రాన ఈ సినిమా బాగుంది అని కాదు. ఈ సినిమాలో వైలెన్స్ శృతి మించి చూపించారు. కధ విపరీతంగా ఉంది. మనుష్యుల్లో ఇంత విపరీతంగా కూడా ఆలోచిస్తారు అన్న విషయం తెలిసిన తరువాత నా ఆలోచనలు ఎంత చెత్తగా ఉండకూడదో అర్దం అయ్యింది. ఇక్కడ ఎంత ఉత్తమంగా ఉండాలో అనే విషయం తెలియక పోయినా ఎంత వికృతంగా మరియు ఎంత చెత్తగా ఆలోచించకూడాదో అంతే కాకుండా ఎంత వికృతంతా ఉండకూడదో అర్దం అయ్యింది.

కొన్ని కొన్ని సీన్లు దర్శకుని ప్రతిభని చాటి చెప్పాయి. వాటిల్లో మొదటిది మన హీరోయిన్ గార్ని ఇంట్రడ్యూస్ చేసేటప్పుడు తీసిన షాట్. ఇక్కడ కొన్ని కంప్యూటర్ జిమ్మిక్స్ ఎవ్వరికీ తెలియక పోయినా నేను పట్టేశాను. మరొకటి హీరో గారు హీరోయిన్ని కలిసేటప్పుడు పలు పలు విధాలుగా చిత్రాలను సృష్టించడం. అలాగే మరొకటి మన హీరో గారు ఓ పెద్ద కొండ చెరియనుంచి క్రిందకు దిగే సీన్. అంత ఎత్తు నుంచి క్రిందకు దిగుతున్నట్టు చిత్రీకరించడం అచ్చంగా నిజంగా ఉంది.

కానీ ఒక్క విషయం ఇక్కడ ప్రస్తావించుకోవాలి. అన్నీ మన మైండ్ లోనే ఉంటుంది అని ఈ సినిమా ద్వారా చెప్ప ప్రయత్నించారు. మన మైండ్ మాత్రమే మన భాధలను మన శరీరానికి తెలియజేస్తుంది, అలాగే అన్ని రకాల అనుభవాలను. అంటే, కోపాన్ని, తాపాన్ని, ఇష్టాన్ని, అయిష్టాన్ని,  భాధని,  సంతోషాన్ని, ఏదైనా.. అన్ని మన మైండ్ నుంచే ఉద్బవిస్తాయని ఈ సినిమాలో చెప్ప ప్రయత్నించారు. అన్నింటి కంటే మించి మనకు అత్యంత సన్నిహితులు మరియు ప్రీతి పాత్రులైన వారలే మనకు అవరోధాలుగా మారతారని చెప్పడం బాగుంది.  తిమ్మిని బమ్మిని చేసి ఓ వ్యక్తిని పిచ్చి వాడిని చెయ్యడం ఎలా వీలౌతుందో అర్దం కావటం లేదు కానీ ఎలా పిచ్చి వాడిని చెయ్యవచ్చో ఇందులో చెప్పారు.

అంతేకాకుండా ఈ సినిమా చూస్తున్నప్పుడు నాకు మరో పాత కధ గుర్తుకు వస్తుంది. అది ఏమిటంటే.. ఓ బ్రాహ్మణుడు దానంగా వచ్చిన గొఱె పిల్లని పట్టుకు పోతుంటే దారి మధ్యలో పది మంది శూదృలు ఆ జంతువు గొఱె కాదు కుక్క అంటే, ఆ బ్రహ్మణుడు ఆ గొఱెను కుక్క అనుకొంటాడు. అనుకోవడమే కాకుండా దానంగా వచ్చిన గొఱెని కుక్క అని అనుమానించి వదిలేస్తాడు. అలా వదిలేసిన గొఱెన్ని శూదృలు తీసుకు వెళ్ళి పండగ చేసుకుంటారు. అలాగే అదేదో పాత సామెత చెప్పినట్టు. పదుగురాడిన మాట పాడియై వర్ధిల్లు అన్నట్టు.. పది మంది గొఱెని కుక్క అంటే ఎవ్వరికైనా అనుమానం వస్తుంది, ఎందుకు పది మంది ఇలా అంటున్నారో అని. అలాంటి మూల కధనే ఆధారంగా చేసుకుని నిర్మించిన సినిమా ఇది. నాలాంటి వాడు ఈలాంటి సినిమాని ఓ పది నిమిషాలు కూడా చూడడేమో.. కాకపోతే ఈ సినిమా ముగింపు చాలా చిత్రంగా ఉంది.

సాధారణంగా సినిమాలు రెండు రకాలుగా ఉంటాయన్నది నా అభిప్రాయం. ఒకటి కామెడీ అయితే మరొకటి ట్రాజడీ. ఈ సినిమా చూసిన తరువాత నాకు మూడో రకం కూడా ఉంటుందనిపించింది. అదేమిటంటే కన్ఫూజింగ్ అని. నెను వృత్తి పరంగా నాకు రిపోర్ట్ చేసే డవలపర్స్ అందరికీ ఒక మాట చెబుతూ ఉంటాను, అదేమిటంటే, వీలైతే ఎదుటి వారికి మీ విషయాన్ని కన్‍ఫర్మ్ చెయ్యండి వీలు కాని పక్షంలో కన్‍ఫ్యూజ్ చెయ్యండి అని. అలా ఈ సినిమా పలు సార్లు చూసిన తరువాత కూడా కన్‍ఫ్యూజింగానే ఉందంటే, దాని వెనుక పలు కారణాలు ఉండి ఉంటాయి. వాటిల్లో మొదటిది.. అయితే, నా బుఱ పీత బుఱ అయ్యినా అయి ఉండాలి లేదా తీసినవాళ్ళు ఉద్దేశ్య పూర్వకంగా అర్దం కాకూడదనే తీసి ఉండాలి. ఏది ఏమైనా అనవసరంగా రిస్క్ తీసుకున్ననేమో అనిపించింది. ఈ సినిమాని చూసినందులకు చింతిస్తున్నాను. ఈ సినిమా నేను చూసాను అన్న విషయం మర్చిపోవడానికి చాలా కాలం పడుతుందేమో!!

పరమ చెత్త సినిమా. అస్సలు ఇలాంటి సినిమాని జనాలు చూడటానికి అనుమతినిచ్చిన సెన్సార్ బోర్డ్ వారిని అనాలి. ఇలాంటి సినిమాని అనుమతించారంటే ఈ సెన్సార్ బోర్డ్ వాళ్ళు ఎంతటి సున్నిత మనస్కులో అర్దం అవుతోంది. అంతే కాకుండా ఇలాంటి పైశాచిక సినిమాని తీసిన దర్శకుడిని అనాలి.. వీరందరికన్నా పైశాచికంగా సినిమా కధని రచించిన కధా రచయతని కూడా అనాలి.. వీరేంత వికృత మనుష్యులో అని. ఇలా ఈ సినిమాలో బోళుడంత చెత్త ఉన్నా, సినిమాటోగ్రఫీ పరంగా అలాగే ఫొటోగ్రఫీ పరంగా ఈ సినిమా భలే ఉంది అని చెప్పక పోయినా ఎంతో కొంత శ్రమ పడ్డారని మాత్రం చెప్ప గలను.

ఇదే పెద్ద ఎఛీవ్‍మెంట్ అనుకుంటే నేను పిల్లాడిగా ఉన్నప్పుడే తెలుగు సినిమాలను ఓ ఆటాడుకున్న విఠలాచార్య మ్రుందు వీరు ఎందుకూ పనికి రారు అన్నది నా అభిప్రాయం. కాకపోతే విఠలాచార్య గురించి వీరికి తెలియదు కాబట్టి వీరు బాగానే తీసారు అని చెప్పుకోవచ్చు. కాకపోతే మన విఠలాచార్యకు కొన్ని విలువలున్నాయి, కానీ షట్టర్ ఐలాండ్ సినిమా తీసిన దర్శకునికో లేదా సినిమాకు కధను చేకూర్చిన కధా రచయితకు విలువలు అంటే ఏమిటో తెలియదేమో అనిపిస్తోంది.

ఫైనల్‍గా ఒక్కటే ఒక విషయం. ఎవ్వరూ ఈ సినిమాని చూడవద్దని ప్రార్ధన. ఈ సినిమాపై ఇంత రివ్యూ వ్రాసిన నా కాలం వృధా.. ఈ సినిమా చూసిన నా సమయం వృధా.. నా ఈ రివ్యూ చదివిన మీ సమయం కూడా వృధానే.. అలా అన్ని వృధా అన్నంత మాత్రాన మీ స్పందన కూడా వృధా అనుకోవద్దు. ఏదో ఒకటి స్పందించండి. మరో పోస్టు వచ్చేంత వరకూ సెలవు..

షట్టర్ ఐలాండ్.. రివ్యూ

 

Shutter-Island ఈ సినిమాని చూడమని ఓ తెలుగు బ్లాగర్ సజస్ట్ చేస్తే, సలహా ఇస్తే ధైర్యం చేసాను. మొదటి నలభైఐదు నిమిషాల వరకు ఏమీ విషయం లేదు. ఈ సినిమా ఓ మానసిక చికిత్సాలయం చుట్టూ తిరుగుతుంది. అనుకోకుండా ఓ అమ్మాయి ఈ చికిత్సాలయంలో కనబడకుండా పోయిందన్న కేసుపై ఇద్దరు పోలీసు అధికారులు అక్కడికి వెళతారు అన్న కధనంతో ప్రారంభవౌతుంది ఈ సినిమా.

 

వారిలో మొదటి వ్యక్తి మన హీరో గారు. మరో వ్యక్తి ఈయనకు సహయాధికారి. నాటకీయ పరిస్తితులలో మన హీరో గారిని కూడా అక్కడి పేషంట్‍ని చేస్తారు. అదిగో అక్కడే ఈ సినిమా కధకుని (మొత్తం) సృజనాత్మకత దాగి ఉంది. ఇందులో చాలా పైశాచిక  దృశ్యాలు ఉన్నాయి. ఇంత పైశాచికమైన సినిమాని నేను ఇంత వరకూ చూడలేదు. ఇకపై చూడబోనేమో. కొన్ని విషయాలలో ఈ సినిమా ప్రశంసనీయమైనా, కధా పరంగా నాకు అస్సలు నచ్చని సినిమా. ఎవ్వరూ చూడవద్దని నా మనవి.

ఈ సినిమాని సగం చూసిన తరువాత ఇక చూడకూడదనుకున్నాను. కానీ ఈ సినిమా ఇన్సెప్షన్ సినిమా కన్నా బాగుంది అని రివ్యూ వ్రాసేటప్పటికి ఏ విధంగా బాగుందో చూద్దాం అని పూర్తిగా చూస్తూ ఈ రివ్యూ వ్రాస్తున్నా. స్క్రీన్ ప్లే పరంగా కొన్ని కొన్ని సన్నివేశాలు ఈ సినిమా దర్శకుని ప్రతిభను చాటాయి. అన్నంత మాత్రాన ఈ సినిమా బాగుంది అని కాదు. ఈ సినిమాలో వైలెన్స్ శృతి మించి చూపించారు. కధ విపరీతంగా ఉంది. మనుష్యుల్లో ఇంత విపరీతంగా కూడా ఆలోచిస్తారు అన్న విషయం తెలిసిన తరువాత నా ఆలోచనలు ఎంత చెత్తగా ఉండకూడదో అర్దం అయ్యింది. ఇక్కడ ఎంత ఉత్తమంగా ఉండాలో అనే విషయం తెలియక పోయినా ఎంత వికృతంగా మరియు ఎంత చెత్తగా ఆలోచించకూడాదో అంతే కాకుండా ఎంత వికృతంతా ఉండకూడదో అర్దం అయ్యింది.

కొన్ని కొన్ని సీన్లు దర్శకుని ప్రతిభని చాటి చెప్పాయి. వాటిల్లో మొదటిది మన హీరోయిన్ గార్ని ఇంట్రడ్యూస్ చేసేటప్పుడు తీసిన షాట్. ఇక్కడ కొన్ని కంప్యూటర్ జిమ్మిక్స్ ఎవ్వరికీ తెలియక పోయినా నేను పట్టేశాను. మరొకటి హీరో గారు హీరోయిన్ని కలిసేటప్పుడు పలు పలు విధాలుగా చిత్రాలను సృష్టించడం. అలాగే మరొకటి మన హీరో గారు ఓ పెద్ద కొండ చెరియనుంచి క్రిందకు దిగే సీన్. అంత ఎత్తు నుంచి క్రిందకు దిగుతున్నట్టు చిత్రీకరించడం అచ్చంగా నిజంగా ఉంది.

కానీ ఒక్క విషయం ఇక్కడ ప్రస్తావించుకోవాలి. అన్నీ మన మైండ్ లోనే ఉంటుంది అని ఈ సినిమా ద్వారా చెప్ప ప్రయత్నించారు. మన మైండ్ మాత్రమే మన భాధలను మన శరీరానికి తెలియజేస్తుంది, అలాగే అన్ని రకాల అనుభవాలను. అంటే, కోపాన్ని, తాపాన్ని, ఇష్టాన్ని, అయిష్టాన్ని,  భాధని,  సంతోషాన్ని, ఏదైనా.. అన్ని మన మైండ్ నుంచే ఉద్బవిస్తాయని ఈ సినిమాలో చెప్ప ప్రయత్నించారు. అన్నింటి కంటే మించి మనకు అత్యంత సన్నిహితులు మరియు ప్రీతి పాత్రులైన వారలే మనకు అవరోధాలుగా మారతారని చెప్పడం బాగుంది.  తిమ్మిని బమ్మిని చేసి ఓ వ్యక్తిని పిచ్చి వాడిని చెయ్యడం ఎలా వీలౌతుందో అర్దం కావటం లేదు కానీ ఎలా పిచ్చి వాడిని చెయ్యవచ్చో ఇందులో చెప్పారు.

అంతేకాకుండా ఈ సినిమా చూస్తున్నప్పుడు నాకు మరో పాత కధ గుర్తుకు వస్తుంది. అది ఏమిటంటే.. ఓ బ్రాహ్మణుడు దానంగా వచ్చిన గొఱె పిల్లని పట్టుకు పోతుంటే దారి మధ్యలో పది మంది శూదృలు ఆ జంతువు గొఱె కాదు కుక్క అంటే, ఆ బ్రహ్మణుడు ఆ గొఱెను కుక్క అనుకొంటాడు. అనుకోవడమే కాకుండా దానంగా వచ్చిన గొఱెని కుక్క అని అనుమానించి వదిలేస్తాడు. అలా వదిలేసిన గొఱెన్ని శూదృలు తీసుకు వెళ్ళి పండగ చేసుకుంటారు. అలాగే అదేదో పాత సామెత చెప్పినట్టు. పదుగురాడిన మాట పాడియై వర్ధిల్లు అన్నట్టు.. పది మంది గొఱెని కుక్క అంటే ఎవ్వరికైనా అనుమానం వస్తుంది, ఎందుకు పది మంది ఇలా అంటున్నారో అని. అలాంటి మూల కధనే ఆధారంగా చేసుకుని నిర్మించిన సినిమా ఇది. నాలాంటి వాడు ఈలాంటి సినిమాని ఓ పది నిమిషాలు కూడా చూడడేమో.. కాకపోతే ఈ సినిమా ముగింపు చాలా చిత్రంగా ఉంది.

సాధారణంగా సినిమాలు రెండు రకాలుగా ఉంటాయన్నది నా అభిప్రాయం. ఒకటి కామెడీ అయితే మరొకటి ట్రాజడీ. ఈ సినిమా చూసిన తరువాత నాకు మూడో రకం కూడా ఉంటుందనిపించింది. అదేమిటంటే కన్ఫూజింగ్ అని. నెను వృత్తి పరంగా నాకు రిపోర్ట్ చేసే డవలపర్స్ అందరికీ ఒక మాట చెబుతూ ఉంటాను, అదేమిటంటే, వీలైతే ఎదుటి వారికి మీ విషయాన్ని కన్‍ఫర్మ్ చెయ్యండి వీలు కాని పక్షంలో కన్‍ఫ్యూజ్ చెయ్యండి అని. అలా ఈ సినిమా పలు సార్లు చూసిన తరువాత కూడా కన్‍ఫ్యూజింగానే ఉందంటే, దాని వెనుక పలు కారణాలు ఉండి ఉంటాయి. వాటిల్లో మొదటిది.. అయితే, నా బుఱ పీత బుఱ అయ్యినా అయి ఉండాలి లేదా తీసినవాళ్ళు ఉద్దేశ్య పూర్వకంగా అర్దం కాకూడదనే తీసి ఉండాలి. ఏది ఏమైనా అనవసరంగా రిస్క్ తీసుకున్ననేమో అనిపించింది. ఈ సినిమాని చూసినందులకు చింతిస్తున్నాను. ఈ సినిమా నేను చూసాను అన్న విషయం మర్చిపోవడానికి చాలా కాలం పడుతుందేమో!!

పరమ చెత్త సినిమా. అస్సలు ఇలాంటి సినిమాని జనాలు చూడటానికి అనుమతినిచ్చిన సెన్సార్ బోర్డ్ వారిని అనాలి. ఇలాంటి సినిమాని అనుమతించారంటే ఈ సెన్సార్ బోర్డ్ వాళ్ళు ఎంతటి సున్నిత మనస్కులో అర్దం అవుతోంది. అంతే కాకుండా ఇలాంటి పైశాచిక సినిమాని తీసిన దర్శకుడిని అనాలి.. వీరందరికన్నా పైశాచికంగా సినిమా కధని రచించిన కధా రచయతని కూడా అనాలి.. వీరేంత వికృత మనుష్యులో అని. ఇలా ఈ సినిమాలో బోళుడంత చెత్త ఉన్నా, సినిమాటోగ్రఫీ పరంగా అలాగే ఫొటోగ్రఫీ పరంగా ఈ సినిమా భలే ఉంది అని చెప్పక పోయినా ఎంతో కొంత శ్రమ పడ్డారని మాత్రం చెప్ప గలను.

ఇదే పెద్ద ఎఛీవ్‍మెంట్ అనుకుంటే నేను పిల్లాడిగా ఉన్నప్పుడే తెలుగు సినిమాలను ఓ ఆటాడుకున్న విఠలాచార్య మ్రుందు వీరు ఎందుకూ పనికి రారు అన్నది నా అభిప్రాయం. కాకపోతే విఠలాచార్య గురించి వీరికి తెలియదు కాబట్టి వీరు బాగానే తీసారు అని చెప్పుకోవచ్చు. కాకపోతే మన విఠలాచార్యకు కొన్ని విలువలున్నాయి, కానీ షట్టర్ ఐలాండ్ సినిమా తీసిన దర్శకునికో లేదా సినిమాకు కధను చేకూర్చిన కధా రచయితకు విలువలు అంటే ఏమిటో తెలియదేమో అనిపిస్తోంది.

ఫైనల్‍గా ఒక్కటే ఒక విషయం. ఎవ్వరూ ఈ సినిమాని చూడవద్దని ప్రార్ధన.

ఇన్‍సెప్షన్ - రివ్యూ

inception

మరో ఆర్టిఫిషియల్ ఇంటలిజెన్స్ సినిమా. ఇది నా నోటి నుంచి వెలువడిన మొదటి అభిప్రాయం. ఈ సినిమా మొత్తం కలలు మరియు కలలలోని కలల గురించి. బాగుంది. విజ్యువల్ ఎఫెక్ట్స్ బాగున్నాయి. కధలోని కొన్ని అంశాలు ఆలోచింప జేసివిగా ఉన్నాయి.

ఈ సినిమా కనుక అవతార్ నిర్మించిన జేమ్స్ కేమరూన్ అయితే కనుక ఇంకా బాగా తీసేవాడు. అన్నింటికన్నా మించి కధని రక్తి కట్టించే విధంగా సన్నివేశాలను సృష్టించడమే కాకుండా వాటిని వ్రాసిన కధకుడి ఆలోచనలో ఉన్నట్టు తీసిన స్క్రీన్ ప్లే హెడ్ టీమ్‍ని మెచ్చుకోకుండా ఉండలేము.

ఇందులోని కొన్ని కొన్ని సన్నివేశాలలో నాకు చాలా నవ్వు వచ్చింది. ఒక సారి విలన్ కలలో ఉన్నాననుకుంటే, కాదు నువ్వు నా కలలో ఉన్నావు అని సన్నివేశాన్ని మార్చడం భలే పసందుగా ఉంది.

మరోశారి ఏనుగుల గురించి ఆలోచించద్దు అని ఓ పాత్ర మరో పాత్రతో చెపి, ఇప్పుడు నువ్వేమి ఆలోచిస్తున్నావు అని అంటే.. ఏనుగుల గురించి.. అని సమాధానం ఇచ్చినప్పుడు.. ఆ ఆలోచన స్వతహాగా నీది కాదు. కానీ నువ్వు ఆలోచించాలని నేను అలా ఆలోచించోద్దు అని అనగానే నువ్వు ఆలోచించడం మొదలుపెడతావు.. ఇదిగో ఇలా నీకు తెలియకుండా నీలో చాలా ఆలోచనలను ఎదుటివారు నీ మసిష్కంలో నాటి పోతే నువ్వు వాటిని పెంచి పోషించి పెద్దవి చేస్తున్నావు. ఆ విధంగా నీలోని భావాలకు అలాగే ఆలోచనలకు వేరేవ్వరో ఇన్సెప్షన్ అని చెబుతాడు.

ఇదిగో ఇలా కొన్ని కొన్ని సీన్లు మిమ్మల్ని వద్దనకుండానే ఆలోచింప చేస్తాయి. కానీ ఈ సినిమా నాకు బోర్ కొట్టింది కాబట్టి రెండు ఇంటర్వెల్స్ తీసుకున్నాను. ఈ విధంగా ఈ సినిమా ఆడే ధియేటర్లలో రెండు ఇంటర్వెల్స్ ఉంటే ఈ సినిమా ఆడుతుంది. లేక పోతే ఐ యామ్ నాట్ ష్యూర్ ఎబౌట్ ద ఫ్యూఛర్ ఆఫ్ ద మూవి. ఆఖరిగా అందిన సమాచారమేమిటంటే, నూట అరవై మిలియన్ డాలర్లు పెట్టి సినిమా తీస్తే, చావు తప్పి కన్ను లొట్ట పోయిన విధానంగా మొదటి వారాంతపు కలక్షన్లు దాదాపు డెభై మిలియన్లు మాత్రమే వచ్చాయి, కాకపోతే ఆడ్స్ ద్వారా ఓ వంద మిలియన్లు సంపాదించుకున్నారు. అలా మొత్తం మీద చేతులు కాల్చుకోకుండానే బయట పడ్డారు మన వార్నర్ బ్రదర్స్

నా రెకమెండేషన్ అయితే ఇంటలిజెంట్ అయిన అమ్మాయితో ఈ సినిమా చూడండి లేదా ఇంటలిజెంట్ అయిన అబ్బాయితో చూడండి అదీ ఇదీ కాకపోతే మీరే ఇంటలిజెంట్‍గా ఆలోచించేటట్టైతే చూడండి, నాకు బోరు కొట్టింది అంటే నేను అంత ఇంటలిజెంట్ కాదన్న విషయం ఎప్పుడో అర్దం అయ్యింది కాబట్టి నన్ను “.. ఇంటలిజెన్స్ ని సినిమాని కలిపావు మరి తమరెట్లా చూశారో!!” అని ప్రశ్నించక ముందే నాకు బోర్ కొట్తిందని చెప్పానన్న మాట. నా ఈ ఇంటలిజెంట్ రివ్యూ ఎలా ఉంది?

సాల్ట్ – ఆంగ్ల సినిమా రివ్యూ

salt యాంజెలీనా జోలీ ముఖ్య పాత్రలో మరియు లీడింగ్ పాత్రలో నటించిన సాల్ట్ సినిమాని ఇవాళ చూసాను.

జనరల్ గా నాకు సినిమాలపై రివ్యూలు వ్రాసేంత పరిజ్ఞానం లేదు, కానీ ఈ రివ్యూ వెనక ఓ ఆంతర్యం ఉంది.

నేను స్వతహాగా యాంజెలీనీ జోలీ అభిమానిని.

నేను అభిమానించే అతికొద్ది మంది నటులలో ఈమె ఒకతి. అలాగే మన కమల్ హాసన్ మరొకరు. నేను ఇలా అభిమానించడానికి ఉండాల్సిన అర్హతలేమిటంటే .. ఒక్కటే.. అది వైవిధ్యం. ఇలా వైవిధ్యంగా నటించే వ్యక్తులలో నాకు నచ్చే వారు అక్కినేని నాగేశ్వర రావు గారు. స్వతహాగా దేవుడంటే నమ్మకం లేకపోయినా ఓ పరమ భక్తుని వేషం వెయ్యడమే కాకుండా అందర్నీ మెప్పించడం వీరి నటనా ప్రజ్ఞని చెప్పకనే చెబుతుంది. అలా తమ ప్రజ్ఞని తమ చిత్రాల ద్వారా తెలియ జేసే నటులలో ఒకరు యాంజెలీనా జోలి అని నా నమ్మకం. నేను సినిమాలు చాలా తక్కువగా చూస్తాను కాబట్టి నేను మరియు నా అభిప్రాయాలు తప్పు కావచ్చు.

కానీ నేను ఓ సాధారణ సినిమా వీక్షకుడిని. అలాగే నాకు కొన్ని అభిరుచులు ఉంటాయి. అలాంటి అభిరుచుల వెనకాల నేను ఈ అమ్మాయి నటనకు అంతే కాకుండా ఈ అమ్మాయి ఎంచుకునే పాత్రలకు నేను ఓ అభిమానిని. ఎంత మంది అమ్మాయిలు ఈ అమ్మాయి లాగా ఆలోచిస్తారో గాని.. మన దేశంలో నాకు ఈ అమ్మాయి లాంటి అమ్మాయి మరొక వ్యక్తి కనబడింది. అది మరెవ్వరో కాదు, సుస్మితా సేన్. అప్పుడప్పుడు నేను నా భార్యతో చెబుతూ ఉంటాను, ఏమని అంటే, ఒక వేళ నేను నా భార్యని కనుక పెళ్ళి చేసుకోక పోతే అచ్చంగా సుస్సునే చేసుకుంటానని. అదేదో పాత సామేత చెప్పినట్టు, నేను మన సుస్సు లవ్వులో ఉన్నాం.. ఎటోచ్చి సుస్సుకే తెలియదు నేను లవ్ చేస్తున్నానన్న విషయం. కానీ మా లవ్వు ఫిఫ్టీ పర్సంట్ సక్సస్ (నా వైపు నుంచి). ఇక నా ఫీలింగ్స్ ప్రక్కన పెడితే, ఒక్క విషయం .. నేను మొదటి సారి యాంజలీనా జోలీ నటించిన టూంబ్ రైడర్ చూసిన తరువాత ఈమె ఫాన్ అయ్యాను.

ఇలా అభిమానిగా మారడం వెనకాల పలు కారణాలున్నాయి. మొదటిగా ఈ అమ్మాయి, సాధారణ అమ్మాయిలలాగా కధా ప్రాధాన్యమైన సినిమాలు మాత్రమే చెయ్యకుండా యాక్షన్ పూరితమైన సినిమాలు చేస్తుంది అనేది మొదటి అంశమైతే, మరొకటిది .. ఒక నల్ల జాతి పిల్లని దత్తత తీసుకోవడం. అంతే కాకుండా ముచ్చటగా మూడో సారిగా ఈ అమ్మాయి ఓ యాక్షన్ హీరోని పెళ్ళి చేసుకుంది. అదేనండి మన బ్రాడ్ పిట్, ఈమె మూడో భర్త. ఇక్కడ మూడు పెళ్ళిళ్ళు చేసుకోవడం ముఖ్యం కాకపోయినా యాక్షన్ సినిమాలు చేసే మరో హీరోని చేసుకుంది అనేది ముఖ్యం. ఈ అమ్మాయి మిగతా ఇద్దరు మొగుళ్ళతో మూడు మూడేళ్ళకు మించి కాపురం చేయక పోయినా మన క్రూజ్ గారితో మాత్రం 2005 నుంచి కలసి కాపురం చెయ్యడమే కాకుండా భాద్యతాయుత మైన మరో పాత్రని నిజజీవితంలో పోషిస్తోంది అనేది మరో అంశం. అంతే కాకుండా ఈ అమ్మాయి అచ్చంగా ఆరుగురు పిల్లల తల్లి అంటే మీరెవ్వరూ నమ్మకపోవచ్చు. ఇందిలో ముగ్గురికి ఈమె స్వతహాగా జన్మనిచ్చిన తల్లి అయితే మరో ముగ్గురిని ఈమె దత్తత తీసుకుంది. ఈమె మొదటి కాన్పులో ఒక అమ్మాయికి తల్లైతే మరో కాన్పులో కవలలకు తల్లైంది. ఇలా ముగ్గురికి తల్లి అవ్వడమే కాముండా మరో ముగ్గురిని ఈమె దత్తత తీసుకుంది. మొదటిసారిగా 2002 లో ఇమె కంబోడియా దేశస్తురలైన ఒక అబ్బాయిని దత్తతీసుకుంటే, మరోసారి ఇథియోపియా దేశం నుంచి మరో అమ్మాయిని.. అంతే కాకుండా వియత్నాం దేశం లోని ఓ మూడేళ్ళ అబ్బాయిని ఆఖరి సారిగా దత్తత తీసుకుంది.

ఇక ఈ అమ్మాయి గురించి వ్రాయడం ప్రక్కన పెట్టి, సినిమా విషయానికి వస్తే.. మొత్తం మీద మూడు యాక్షన్ సీన్లు మాత్రమే ఉన్నాయి. మొదటి యాక్షన్ సీక్వెన్స్ ఇరవై మూడో నిమిషంలో మొదలైతే రెండొవ సీక్వెన్స్ అచ్చంగా నలభై ఆరో నిమిషంలో సాగుతుంది. ఆఖరి యాక్షన్ సీక్వెన్స్ మరో ఇరవైయ్యవో నిమిషంలో ఉంటుంది. నేను ఈ అమ్మాయి సినిమాలను ఒక్క యాక్షన్ కోసం మాత్రమే చూస్తాను. ఇందు వల్ల కొద్దిగా డిజ్జప్పాయింట్ అయ్యాను. కాకపోతే పాత సినిమాలను దృష్టిలో ఉంచుకుని ఈ సినిమాను ఎక్స్యూజ్ చేసాను. ఇకపైన అయినా కొంచం జాగ్రత్త తీసుకుంటుందని తలుస్తాను.

మొత్తం మీద నూట పది మిలియన్ల డాలర్లతో నిర్మితమైన వంద నిమిషాల నిడివిగలిగిన సినిమా నన్ను మెప్పించ లేక పోయింది. కాకపోతే నాకు నచ్చిన విషయాలు ఈ క్రింది విధంగా..

౧) ఈ అమ్మాయి తన శరీర ఆకృతిపై తగినంత శ్రద్ద వహించింది అని వేరే చెప్పనక్కరలేదు

౨) యాక్షన్ సీన్లు ఎవ్వరు రూపొందించారో కానీ బాగా చిత్రీకరించారు

౩) పగటి పూట చిత్రీకరిస్తూ చుట్టు అంతటి ట్రాఫిక్ ఉంచుకోవడం బాగుంది

ఇక నచ్చని విషయాలకొస్తే..

౧) ఈ అమ్మాయిని చూడడానికి వచ్చేదే యాక్షన్ సీన్ల కోసం అలాంటిది.. సినిమా మొత్తంలో మూడే మూడు యాక్షన్ సీక్వెస్న్ ఉంచడం మైనస్ పాయింట్

౨) మొదటి యాక్షన్ సీక్వెన్స్ కోసం అచ్చంగా 23 నిమిషాలు ఎదురు చూడాల్సి రావడం నా పేషన్సీకి పరీక్షే అయ్యింది

౩) సాధారణంగా ఈ సినిమా ట్రాడెజీ అంటే నమ్మ బుద్దు కాలేదు.. క్లైమాక్స్ అర్దం కాలేదు. చాలా ప్రశ్నలు!!

అలా .. ఎన్నో విషయాలు నన్ను డిజప్పాయింట్ చేసాయి. ఇక మీకు వీలైతే ఒక్క సారి చూడండి అని మాత్రం చెబుతాను. ఇలా చెబటం వెనకాల ఒకటే ఒక పరమార్థం.. అదేనండి నూట పది మిలియన్లతో నిర్మించిన సినిమా అన్న ఒక్కటే అర్దం.

రోబో పాటలు - రివ్యూ

ఇవాళ డెల్ వాడినుంచి కొత్త లాప్‍టాప్ షిప్ అయ్యి వచ్చింది. దానిలో సౌండ్ ఫీచర్ అదిరింది. సరే సినిమా పాటలు ఎలా వినిపిస్తుందో చూద్దాం అని రాగా డాట్ కాం కి వెళ్ళి లైవ్ రేడియో పెడదాం అనుకున్నా. తీరా చూస్తే రొబొ ఆడియో విడుదలైంది అని అక్కడ వార్త నన్ను మొట్ట మొదటగా ఆ పాటలే వినాలి అనిపించేటట్టు చేసింది. డౌన్లోడ్ చేసుకోనవసరం లేకుండా రాగా వాడే ఆన్ లైన్లో ఈ పాటలను వినిపిస్తున్నాడని తెలిసి అన్ని పాటల్ని సెలక్ట్ చేసి స్టార్ట్ చేసాను. యధావిధిగా మొట్ట మొదటగా ఏదో యాడ్ వస్తుంది. ఆ వచ్చిన యాడ్ ఏదో మొటర్ సైకిల్ వాడిది, కానీ అందులో కూడా రకరకాల సౌండ్స్ ఉన్నాయి. అ సౌండ్స్ అన్నీ డెల్ వాడి ఇన్సెరాన్ లో వింటుంటే.. అబ్బా.. అద్దిరిందనుకోండి. ఇక లాప్‍టాప్ సంగతి ప్రక్కన పెట్టి మన రోబో పాటల విషయానికి వద్దాం.

rajini-robot

జనరల్ గా చాలా చోట్ల లేటెస్ట్ పాటలు ఇంన్స్టెంట్ గా అంతర్జాలంలో దించుకోవడానికి దొరుకుతాయి. ఈ సినిమా పాటలు మాత్రం శుక్రవారం రిలీజ్ అయినా చాలా చోట్ల లింకులు సరిగా పని చెయ్యలేదు. దీనికి ఒకటే కారణం ఎంతమంది ఒకే సమయంలో డౌన్లోడ్ చేసుకోవడమే. అంటే దీన్ని బట్టి మనకు ఏమి అర్దం అయ్యిందంటే, ఆడియో రిలీజ్ అయ్యి రెండు రోజులై డౌన్లోడ్ కి బ్యాండ్ విడ్త్ దొరకలేదంటే, ఈ పాటలు ఎంత హాట్ కేక్స్ లాగా డౌన్లోడ్ అవుతున్నాయో చెప్పకనే చెబుతున్నాయి.

ఎలాగో రెండు గంటలు కుస్తే పడ్డ తరువాత ఓ లింకు ద్వారా అన్ని దొరికాయి. ఈ సమయంలో రాగా వాడు ఈ పాటల్ని స్ట్రీం చేస్తునే ఉన్నాడు. ఈ సినిమాకి సంగీతాన్ని మన రెహమాన్ అందిచారని చెప్పకనే చెబుతోంది. ఈ పాటలు మొదటి సారి వింటే అర్దం కావు. అలా మొదటి సారిగా ఏ పాటలైనా అర్దం కాక వినగా వినగా అర్దం అయ్యే పాటలు మన రెహమాన్ ఒక్కరే చెయ్యగలరు. ఈయనకు కొంచం వెస్ట్రన్ వాసన బాగా తెలుసు కాబట్టి ఈ పాటలన్నింటిలో దాదాపు ఆ శైలి లోనే చెయ్యప్రయత్నించి దానికి కొంచం శాస్త్రీయ టచ్ ఇచ్చారు.

ఈ పాటలు వింటుంటే కొత్తగా అనిపించలేదు. పాత దొంగ దొంగ సినిమాలోని రిధం కొంచం జ్ఞప్తికి వచ్చింది అలాగే మన పవన్ కళ్యాణ్ సినిమా కొమరం పులి పాటలు కూడా కొంచం గుర్తుకు వచ్చాయి మొత్తం మీద ఈ పాటలు అర్దం అవ్వాలంటే దాదాపు ఓ పది సార్లైనా వినాల్సిందే. ఈ రివ్యూ వ్రాసే సమయానికి ఈ పాటలు ఓ పాతిక సార్లు రివైండ్ అయ్యి ఉంటాయి. ఒక్కొపాట విషయనికి వస్తే..

ఓ మరమనిషి .. టైటిల్ పాటని జాగ్రత్తగా ఆలోచించి బాలు చేత పాడించడం భలే టాక్టీస్ అనిపించింది. బాలు గారి సంగతి తెలిసిందే కదా. ఎంతటి కష్టమైన పాటనైనా అవలీలగా పాడి మెప్పించగలరని. ఈ పాటలో రెహమాన్ కన్నా నాకు బాలుగారే ఎక్కువగా కనిపించారంటే అది అతిశయం కాదని మీరు ఒప్పుకుంటారు. “మగాడు కన్న మగవాడ..” అన్న పదాల ప్రయోగం విచిత్రంగా ఉంది. వాయిద్యాల స్థాయి అవసరానికి తగ్గట్టు ఉంది. అలాగే మన బాలు గారు ఉన్నట్టు తెలియడానికి “..పితృభాష తెలుగు కదా..” అని ఓ చోట వాడటం భలేగా ఉంది. మనం స్వతహాగా మాతృ భాష అంటాం, దీనికి భిన్నంగా పితృభాష అనే పదాన్ని ప్రయోగించారంటే అది ఖచ్చితంగా బాలుగారు ఇన్ఫ్లుయన్సే..

+౧

నీలో వలపు .. ఎందుకో ఈ పాట ఇప్పటికీ నాకు అర్దం కావటం లేదు. ఇది డ్యుయెట్ అయ్యింటుంది. ఇలాంటి పాటని ఎలా చిత్రికీరంచి ఉంటారో ఊహించుకోవాలంటే భయంగా ఉంది. ఏదో పాట నుంచి కాపీ కొట్టారని మాత్రం నా మది చెబుతోంది. అది ఏ పాటో జ్ఞప్తికి రావటం లేదు. కాని ఇది ఖచ్చితంగా కాపీ పాటే..

-౧

ఇనుపులో ఓ హృదయం .. వాయిద్యాల ప్రయోగం మరియు ఆంగ్ల భాషలోని లిరిక్స్ నాకు నచ్చని విషయాలు. ఈ రెండు ప్రక్కన పెట్టి తెలుగు పదాలున్న పాట మాత్రం యావరేజిగా ఉంది.

+-౧

హరిమో హరిమో.. ఈ పాటలో ఏమి చెబుదాం అని ప్రయత్నించారో అర్దం కాలేదు. “యంత్రుడు” అనే పదం ద్వారా యంత్రాన్ని పురుషుడ్ని చేసారు. కానీ ఈ పాటని సౌండ్ తగ్గించి వింటే బాగుంటుంది. అంటే సౌండ్ ఫుల్‍గా కాకుండా కొంచం తగ్గించి సరౌండ్ తీసేసి వింటే వినడానికి బాగేనే ఉంది. ఈ పాట దొంగ దొంగ సినిమాలోని ఓ పాటకు కొంచం అటు ఇటుగా ఉందనిపిస్తోంది.

+౧

కిలిమంజారో .. మృదువుగా సాగింది. ఈ పాటలో లిరిక్స్ పెద్ద పీట వేసుకుని వినడానికి ఇంపుగా ఉన్నాయి. వాయుద్యాల గోల ఎక్కువగా లేకపోవడం వల్ల నాకు నచ్చింది. కానీ పదప్రయోగాలు ఏవో తికమకగా ఉన్నా వినడానికి సొంపుగానే ఉన్నాయి.

+౧

బూమ్ బూమ్ రొబొ డా .. ఈ పాట విన్నప్పుడల్లా నాకు బాయ్స్ లోని పాటనుంచి కాపీ కొట్టారేమో అన్న అనుమానం వచ్చింది. ఈ పాటలో ఒక చోట మాతృబిడ్డవా అన్న వాడుక మరో పాటలో పితృభాష అంటూ వాడటం బటి చూస్తుంటే పాటలకు మాటలు కూర్చిన వారిలో కొంచం సమన్వయం లోపించినట్టు నాకు అనిపించింది. ఈ పాట ప్రారంభంలో వెస్ట్రన్ స్టైల్ లో ఉన్నా మధ్యలో మళ్ళీ మామూలు స్థాయికి చేరుకుని, ఫరవాలేదనిపించింది

+-౧

మొత్తం మీద ఆరు పాటల్లో రెండు న్యూట్రల్ గా అనిపించి పాయింట్లు కొట్టకపోవడంతో మూడు ప్లస్లలోంచి ఒక మైనస్ తీసేస్తే రెండు పాయింట్లతో ఫరవాలేదు అనిపించింది. ఈ పాటలు బాగా రావాలన్న తపన మరియు పడ్డ శ్రమ కనబటం లేదు. ఎందుకో నాకు రెహమాన్ ఈ సినిమాకి పెద్ద మనసు పెట్టి పని చెయ్యలేదనిపిస్తోంది. రెహమాన్ స్వతహగా కొత్తదనానికి పెద్ద పీట వేసే మనిషి అని నా అభిప్రాయం, కానీ ఈ సినిమా విషయంలో పాత పాటల ట్యూన్స్ కొన్ని వెలికి తీసి వాటికి కొత్త రూపం ఇచ్చి ప్రజెంట్ చేసారేమో అని నాకు అనిపించింది.

ఆఖరికి ఈ సినిమా చూడాలన్న కుతూహలం కలగటం లేదు అందువల్ల ఇది బాగానే ఆడుతుంది. ఎందుకంటే, నేను చూడాలనుకున్న బాబా బొల్తా పడింది, అంతే కాకుండా నేనేదాఇతే సినిమా చూడాలని అనుకుంటానో అది ఫ్లాప్ అవుత్తుంది. మొత్తం మీద దాదాపు నూటనలభై కోట్ల ఖర్చుతో రూపొందించిన రోబో బాగా కాకపోయినా ఓపెనింగ్స్ ద్వారా కనీసమొత్తం తెచ్చుకుంటుందని ఆశిస్తాను. ఒకవేళ ఈ సినిమా హిట్టైతే అప్పుడు యాభైరోజున టికెట్టు దొరికితే చూస్తాను. లేకపోతే ఇంతే సంగతులు.

అమెరికాలో సగటున ప్రతి రోజు – గంటల ప్రకారం

అమెరికాలోని ప్రతీ పౌరుడు సగటున పదిహేను సంవత్సరాల వయసు దాటిన వారు రోజులోని ఇరవై నాలుగు గంటలను ఏవిధంగా గడుపుతున్నారు అని జరిపిన సర్వేలో చాలా విషయాలు వెలుగులోకి వచ్చాయి. వాటి సంఖ్యలు చూసాక నేను ఆశ్చర్య చతికుడనైయ్యాను.

అన్నింటికన్నా నన్ను ఆశ్చర్య పఱచినదేమిటంటే, సగటున ఎనిమిదిన్నర గంటలు వీళ్ళు నిద్రపోతున్నారట. అంతే కాకుండా మరో ఆశ్చర్యమైన విషయమేమిటంటే ఉద్యోగం ఉన్నవాళ్ళు సగటున ఎనిమిది గంటల పదహారు నిమిషాలు ఉద్యోగం చేస్తుంటే, లేని వాళ్ళు చక్కగా ఏదైనా పనికి వచ్చే పని పట్ల దాదాపు నాలుగున్నర గంటలు పని చేస్తున్నారు. వీళ్ళ విషయంలో పనికి వచ్చే పని ఏమిటంటే, వ్యాయామం, సోషల్ సర్వీస్, ఇంకా ఇంకా వగైరా వగైరా అన్నమాట. వీళ్ళు తిండికి అచ్చంగా గంటకు తగ్గకుండా కేటాయిస్తారు. నా విశ్లేషణలు అనవసరం గానీ అచ్చంగా వీరి సంఖ్యలను యధా విధిగా ఇక్కడ ఉంచుతాను.

Purpose Time (h:min)
Sleeping

8:23

Work / Related activity

4:30

Employed

8:16

Watching TV

2:37

Leisure/Sports (NonTv)

2:06

Eating, Drinking

1:10

Housework

0:33

కొమరం పులి పాటలు - రివ్యూ

ఈ మధ్య నేను చూద్దాం అనుకున్న సినిమాలలో మరొకటి ఈ సినిమా. పవన్ కళ్యాణ్ ఈ విషయం తెలుసుకున్నాడో సేవ్ అవుతాడు లేదా షేవే.. ఎందుకంటే నేను చూద్దాం అనుకున్న సినిమాలు దాదాపు బాక్సాఫీస్ దగ్గర బోల్తా పడ్డాయి. ఈ స్నేహితుడితో జరిగిన చర్చలో నాకు అర్దం అయ్యిందేమిటంటే.. ఏదైనా సినిమాని చూడాలనుకున్నప్పుడు ముందుగా ఆ హీరో ఇమేజ్ ని దృష్టిలో పెట్టుకుని కొన్ని ఎక్సుపెక్టేషన్స్ పెట్టుకోవాలని ఆ తరువాత ఆ సినిమాని చూసి టాక్ ఇవ్వాలని. ఈ సినిమా నేను చూడడం వెనకాల ఉన్న ఎక్సుపెక్టేషన్స్ ఏమిటంటే..

పులి

ఒకటి ) కొమరం భీం అనే ఓ చరిత్రకారుడి పేరు వాడుకున్నందువల్ల

రెండు) రెహమాన్

మూడు) సూర్య

కానీ ఈ సినిమాని పవన్ కళ్యాణ్ కోసం అయితే మాత్రం అస్సలు చూడటం లేదు. పవన్ కాక మరేవ్వరైనా చూస్తాను. అందువల్ల పవన్ నుంచి నాకు ఎటువంటి ఎక్సుపెక్టేషన్స్ లేవు. ఇక రెహమాన్ పాటల విషయానికి వస్తే..

  • ఒక పాట చాలా మంద్రంగా సున్నితంగా తీర్చిదిద్దాడు.. అదే నమ్మకమీయ్యరా స్వామి అంటూ సాగుతుంది.. అదేదో సినిమాలో, నాగార్జున హీరోగా .. హీరోయిన్ ఎంట్రన్స్ గుడిలో ఇలాంటి పాటతోనే జరుగుతుంది.. ఇంతటి ప్రశాంత మైన పాటను ఎలా చిత్రీకరించారో చూడాలి

+౧

  • ఒక పాట అస్సలు నచ్చలేదు .. అదే పవర్ స్టార్ అంటూ ఉంటుంది .. చెత్తగా ఉంది.. ముమ్మయిత్ ఖాన్ లాంటి అమ్మాయి అయితే బాగా చేస్తుంది .. మరి ఈ పాటకి ఎలాంటి అమ్మాయిని సెలక్ట్ చేసారో..

-౧

  • మారాలంటే అనే పాట కూడా నచ్చింది ..

+౧

  • చిత్ర పాడినట్టు ఉన్న పాట మరొకటి .. దోచేయ్ దొరికింది .. అంటూ సాగే పాట. ఓ ప్రక్కన నచ్చినట్టు అనిపించేటంతో ఆంగ్ల బ్యాక్ డ్రాప్ తో చెడకొట్టాడు.. ఈ పాటలో పాడిన అమ్మాయి గొంతులో హస్క్ బాగుంది, ఈ పాట నాకు నచ్చి నచ్చనట్టుంది

+-౧

  • మహమ్మహ మాయే .. అంటూ మొదలైన పాట ముందుగా ఇంప్రస్ చెయ్యలేదు కానీ, ఈ పాట లిరిక్స్ వ్రాసిన వారెవ్వరో గాని కొంచం కళాత్మకంగా రశికంగా వ్రాయాలని తపన పడ్డట్టు కనబడింది. ఈ పాట చివర్లో వచ్చే ట్యూన్ దాన్ని కూర్చిన విధానం నచ్చింది. రెహమాన్ సిగ్నేచర్ కనబడింది

+౧

  • అమ్మతల్లే అనే పాటపై రివ్యూ వ్రాయాలంటే కొంచం వళ్ళు దగ్గర పెట్టుకోవాలనిపిస్తోంది. ఇందులో చాలా గమకాలు కనబడుతున్నాయి. సంగీత ప్రావీణ్యం ఉన్నవాళ్ళు దీనిగురించి విశ్లేషిస్తే బాగుంటుంది. అంతే కానీ నాలాంటి వాడు కాదు .. కావున బాగుందనే అనుకుంటున్నాను

+౧

మొత్తం మీద అయిదు ప్లస్లు రెండు మైనస్లు కలిపితే రెండు పాటలు మినహ మిగిలినవన్నీ బాగున్నాయి. ఇక సినిమా ఎలా తీస్తారో.. ఈ సినిమా చాలా కాంట్రవర్సీస్ మధ్య చిత్రీకరిస్తున్నారు..

నేను చూద్దాం అనుకున్నాగా.. ఇంకే హాయిగా ఫ్లాప్ అవుతుంది .. నేను చక్కగా ప్రశాంతంగా ఊరి చివ్వర సినిమా హాల్లో హాయిగా చూడోచ్చు..

ఇది నేనే ..

నేను విసుగ్గా ఉన్నప్పుడు నా మొహం ఎంత చెండాలంగా ఉంటుందో ఈ మధ్యనే నాకు తెలిసింది. ఎంత ఛండాలంగా ఉన్నానంటే, నన్ను నేనే అసహ్యించుకునేంత. ఒక్క సారి ఆటైమ్ లో నేను ఎలా ఉన్నానో అని అనుకునెంతలో నా స్నేహితుడొకరు ఆ సన్నివేశాన్ని చిత్రంగా బంధించి నాకు పంపాడు..ఇదిగో ఇలా..

YaakME

డార్లింగ్ – రివ్యూ

ఈ హీరో చేసిన సినిమాలపై నాకు ఓ రకంగా సద్బావన ఉంది. కొన్ని కొన్ని చోట్ల ఈ హీరో కధా రచయతలని ప్రభావితం చేస్తున్నాడేమో అని అనిపిస్తుంది. ఎందుకంటే, కొన్ని సీన్లు ఈ హీరో కోసమే వ్రాసి చిత్రీకరించారేమో అని అనుమానం.

darling

ఈ సినిమా నేను చూడాలని అనుకున్నాను. అందువల్ల ఇది తప్పనిసరిగా బాక్సాఫీస్ దగ్గర బోల్తా పడి ఉంటుందని తలుస్తాను. ఈ సినిమా నేను చూడలనుకున్న కొన్ని విషయాలలో ఒకటి పాటలలో గల ఓ వైవిధ్యం. ఈ పాటలకు బాణి కట్టింది ఎవ్వరో గాని కొంచం మనసు పెట్టి చేశారని చెప్పుకోవచ్చు. ఈ పాటలని వృత్తి రీత్యా కాకుండా ప్రాణం పెట్టి చేసారని నాకు అనిపించింది.

నచ్చిన అంశాలు

  1. కధలో భారతదేశం గురించి వీరోయిన్ డైలాగులు
  2. విలన్ గారు తన ప్రతాపం సినిమా మూడొంతులు దాకా చూపించక పోవడం
  3. కధని పూర్తిగా కుంటుంబ పరంగా చూడటానికి అన్నట్టు తీర్చిదిద్దడం
  4. పాటలు ..
  5. ప్రతీ సినిమాలో అమ్మనే గొప్పగా చూపించే దర్శకులు ఈ సినిమాలో తండ్రిని హీరోగా చూపించడం
  6. సినిమా పూర్తిగా రెండు గంటల యాభై నిమిషాలున్నా, దాదాపు రెండుగంటలపాటు సినిమాని వైలెన్స్ లేకుండా తీర్చి దిద్దడం దర్శకుని ప్రతిభ కాకపోయినా కధ వ్రాసిన వాళ్ళను మెచ్చుకోకుండా ఉండలేం

 

నచ్చని అంశాలు

  1. ఆత్మహత్య చేసుకో బోయిన వైనం.. అస్సలు అలాంటి సీన్లు తీయ్యడం
  2. అక్కడ కూడా సాఫ్ట్ వేర్ బూమ్ ఇన్ల్ఫూయన్స్ మన వీరో గారికి కష్టాలు తెచ్చాయని కధారచయత వ్రాయడం, దానిని మన దర్శకులుంగారు సినిమాలో చిత్రీకరించడం.. ఛ!! ప్రతీ సినిమాలో ఇదో పెద్ద ఫ్యాషన్ అయ్యింది..
  3. కట్నం .. ఆస్ట్రేలియా సంబంధం.. తొక్కలో ట్విస్ట్
  4. అంగ్ల సినిమా మేట్రిక్స్ లోంచి కొన్ని సీన్ల ఆలోచనలను దొంగిలించడం

ఆఖరిగా ఈ సినిమాని నేను రికమెండ్ చేస్తాను.. మీరు చూసారా..

RRKK ఓ రివ్యూ

నేను ఓ సామాన్య సినిమా ప్రేక్షకుడిని. నేను సినిమాలు చాలా తక్కువ చూస్తాను. కానీ అమెరికా వచ్చిన తరువాత చాలా సినిమాలు దొంగతనంగా చూస్తున్నాను. నేను సినిమాలు చూడకపోవడానికి కారణాన్ని ఇంతకు ముందు తెలియ జేసాను. నాకు జీవితంలో కష్టం కన్నా సౌకర్యం ముఖ్యం. అలాంటి సౌకర్య్ం కొన్ని చోట్ల దొరకదు. అందులో హైదరాబాద్ సినిమా హాళ్ళలో అస్సలు కష్టం. అందుకనే నేను సినిమా అంటే చాలా దూరంగా ఉంటాను. కానీ అమెరికా వచ్చిన తరువాత ఇక తప్పటం లేదు. అలాగే ఈ రోజు రామ రామ కృష్ణ కృష్ణ చూడడం జరిగింది. ఈ పుటని సినిమా మొత్తం చూడకుండానే మొదలు పెట్టాను. అంటే మొదటి భాగం నాకు ఎంత నచ్చిందో అర్దం చేసుకోగలరు.

rrkk

హాస్యం ప్రధానంగా తీసారనిపించింది. సినిమాలో కొన్ని పాత కక్షలు ఉన్నా, కధానిక ప్రాకారం చాలా బాగా తీసారు. వ్యాపార పరంగా కొన్ని ఫ్లాష్ బ్యాక్ కధలు చాలా అతికినట్టున్నాయి. ఈ హీరో పేరు నాకు తెలియదు కానీ, అదేదో సినిమా పేరు గుర్తుకు రావటం లేదు కానీ .. ప్రేమకోసం అమెరికా వెళ్ళి హీరోయిన్ ని అక్కడ వదిలేసి వస్తాడు, అలా ఆ సినిమానుంచి ఈ సినిమా వరకూ ఏమాత్రం తన స్టైల్ మార్చుకోకుండా యధాతధంగా కృత్రిమం కనబడకుండా నెట్టుకొచ్చేసాడు.

దర్శకుడెవ్వరోకానీ బాగానే చిత్రీకరించాడు. కధని ఎవ్వరు వ్రాసారో కానీ కాస్తంత కమర్షియల్ గా తీర్చిదిద్దారు. కాస్తంత ప్రేమ కాస్తంత సెంటిమెంటు కాస్తంత హాస్యం కాస్తంత త్యాగం మరింత ఆప్యాయత చేర్చి మధ్యతరగతి కుటుంబం ప్రశాంతంగా చూసేటట్టు తీర్చి దిద్దారు.

ఈ మధ్య కుటుంబ సమేతంగా చూడదగ్గ అతి కొన్నిసినిమాలలో ఇది ఒకటి అని నా అభిప్రాయం. హైదరాబాద్ చేరుకున్న తరువాత తప్పనిసరిగా ఈ సినిమాకి నా భార్య సమేతంగా వెళ్ళి చూస్తాను. అలాగే మీరుకూడా చూడండి. నా భార్యకి ఓ చక్కటి సినిమా చూపించానన్న ఆనందం ప్రక్కనున్న వాళ్ళ చెమట కంపు అధిగమిస్తుంది. క్లైమాక్స్ లో హింస పాళ్ళు అనవసరమైనా కధాపరంగా మాస్ జనానికి బాగానే ఆకట్టుకుంటుంది. అర్జున్ సెలక్ట్ చేసుకునే పాత్రలన్నీ చాలా హుందాగా ఉంటాయి. అప్పుడెప్పుడో మోహన్ బాబు కూతురు మంచు లక్ష్మి ఓ టీవీ ఛానల్ కోసం చేసిన ఓ టాక్ షోలో అర్జున్ జగపతి బాబు ఇద్దరూ మంచి స్నేహితులని విన్నా. ఆ తరువాత నేను చూసిన అర్జున్ మొదటి సినిమా ఇదే. చాలా హుందాగా చేశాడు. మొత్తం మీద నాకు నచ్చింది. నిర్మాతకు నా వంతు డబ్బులు భాగ్యనగరం చేరుకున్న తరువాత. అంతవరకూ ఇంతే సంగతులు..

పంచాక్షరి నా రివ్యూ

ఈ సినిమా చూడాలని నేను అనుకోలేదు, అందువలన ఇది హిట్ అయ్యి ఉంటుందని అనుకుంటాను. ఎందుకంటే, నేనే సినిమా అయితే చూడాలని అనుకుంటానో ఆ సినిమా ఆడదు. ఇది చాలా కాలంగా ఋజువయిన నా నమ్మకం. అందుకనే ఈ అనుకోవడం. ఏది ఏమైనా.. అనుకోకుండా ఈ సినిమా చూడడం జరిగింది.
మొన్నామధ్య ఓ స్నేహితుడితో జరిగిన చర్చలో ఈ సినిమాని నాగార్జునే ప్రొడ్యూస్ చెయ్యడంపై నా అభిప్రాయాన్ని తెలియజేయడం జరిగింది. నా ఆలోచన వరకూ ఈ సినిమాని ఒక్క నాగార్జున లాంటి దైవ నమ్మకం లేని వాళ్ళు మాత్రమే చెయ్యగలరు. ఈ సినిమాని చూసిన తరువాత నా అభిప్రాయం మరింత బలపడింది.
panchakshari
ఈ సినిమాని మఱో అరుంధతిగా తీర్చిదిద్దాలన్న ప్రయత్నం అడుగడుగునా కనబడింది. పైన చెప్పినట్లు ఈ సినిమాని దైవ / భక్తి భావంతో కాకుండా కమర్షియల్ దృక్పధంతో తీసారని అక్షర సత్యం. ఇందులో కొంత శ్రద్ధవహించారని చెప్పొచ్చు. ఈ సినిమాలో అనూష్క కొంచం వొళ్ళు దగ్గర పెట్టుకుని నాట్యం చేసిందని చెప్పాలి. అరుంధతిలో అయితే అచ్చంగా పరమ చెత్తగా చేసినప్పటికీ దర్శకుని ప్రతిభముందు అనూష్క ఇమ్మెట్యూరిటి కనబడలేదు. ఈ సినిమాలో అయితే కొంచం ప్రాక్టీస్ చేసినట్టు కనబడింది.
ఇందులో అవసరంలేని కొన్ని విషయాలలో ఒకటి బ్రహ్మానందం పాత్ర. ఆసాంతం చెత్తగా అనిపించింది. అలాగే పంచాక్షరి భర్తగా నటించిన కారెక్టర్ యొక్క నెగెటివ్ షేడ్ అనవసరమనిపించింది. ఈ సినిమా ఎన్ని కత్తెరలకు నోచుకుందో చెప్పకనే చెబుతోంది. అన్నింటికీ మించి మంచి కధ అయినా తీసిన విధానం ఏమాత్రం మెచ్చుకోదక్క లేక పోయినా నావరకూ అయితే పరమ చెత్తగా ఉంది.
కానీ ఒక్క విషయాన్ని మెచ్చుకోకుండా ఉండలేకపోతున్నాను. నాగార్జున లాంటి నాశ్తిక కుటుంబం ఇలాంటి దైవ ప్రధానమైన కధని సినిమాగా తీయ్యడానికి ధైర్యం చెయ్యడం వారి వ్యాపార దృక్పధాన్ని చెప్పకనే చెబుతోంది. అలా వ్యాపార పరంగా ఆలోచించడమే కాకుండా.. చక్కగా.. కొన్ని గ్రాఫిక్స్ విషయాలలో ఏమాత్రం కాంప్రమైజ్ అవ్వకుండా తెరకెక్కించడంలో వీరి శ్రధని మెచ్చుకోకుండా ఉండలేకపోతున్నాను.
మొత్తంగా ఈ సినిమా నాకు నచ్చకపోయినా, కధాపరంగా కాకుండా టెక్నికల్ విలువల పరంగా ఈ సినిమాని చూడమని నేను రికమెండ్ చేస్తాను. నేను చూశాను.. మరి మీరు చూశారా..

అమెరికాలో ఈగలు

అమెరికాలో కూడా ఈగలుంటాయని నాకు నేటి వరకూ అనుకోలేదు. నా పిచ్చి కాకపోతే, ఈగలకు పాస్ పోర్ట్ మరియు విసాలాంటివి అవసరంలేదు కదా.. వాటికి కావలసినదల్లా రుచికరమైన ఆహారపదార్దం ఆరు బయట ఉంచడమే.. నేను నా భోజనాన్ని ప్లేటులో పెట్టుకుని హాయగా ఉంటుందని, స్విమ్మింగ్ పూల్ దగ్గరకు వెళ్ళి కూర్చున్నా.. ఇదిగో ఇలా నేను కూర్చున్నానో లేదో.. వెంటనే తయారయ్యాయి.

fly

హల్లో ఈగల్స్.. ఎలా ఉన్నారు?

వేదం – నా అభిప్రాయం

నేను స్వతహాగా సినిమాలు చాలా తక్కువ చూస్తూ ఉంటాను. ఇలా సినిమాల పట్ల నాకు అనాశక్తత పెరగటానికి ఒకటే కారణం .. సినిమా హాలు వద్ద టికెట్ల కోసం క్యూలో నిలబడాలంటే చికాకు. అందులోనూ ఆ క్యూలో నిల్చున్నోళ్ళు చమట వాసన మరింత భయంకరంగా ఉంటుంది. అందుకని సినిమాలంటే నాకు నిరాశక్తత. నేను చూసిని కొన్ని సినిమాలు అచ్చంగా డబ్బు కోసం తీసి మానవతా విలువలకు విరుద్దంగా నితి నియమాలను పణ్ణంగా పెట్టి తీసి నాకు సినిమాలపై ఎహ్యా భావాన్ని  మిగిల్చాయి. వీటన్నింటికీ వ్యతిరేకంగా తీసినదే ఈ సినిమా ..

vedam2

చాలా రోజుల తరువాత ఎక్కి ఎక్కి ఏడ్చాను.. నాతో కలసి వెరిజాన్ పనిచేసిన హరునాద్ గారి బ్లాగులో ఎక్కడో ఈ క్రింది వాక్యం చదివినట్టు గుర్తు ..

నాకు ధుఃఖం వలన ఏడుపు రాదు .. కానీ మంచితనం వల్లన ఏడుపొస్తుంది..

అలా .. నాకూ ఈ సినిమా చూస్తున్నంత సేప్పుడల్లా ఆ సినిమాలో చూపించిన మధ్య తరగతి వాళ్ళ చేతగానితనం, ముస్లిం యువకులలోని మంచితనం, వ్యభిచారుల పాత్రల ద్వారా పలికించిన నిజాలు నన్ను చాలా భాధపెట్టాయి..

నేను సినిమాలు చూడకపోవడానికి మరోకారణం కొన్ని సినిమాలు దుఃఖాంతం అవుతాయి. జీవితంలోనూ కష్టాలే.. దానికి తోడు డబ్బులిచ్చి మరీ కష్టాలు కొని తెచ్చుకోవాలా!! అందుకనే సినిమాలంటే నాకు చికాకు. సముద్రం అంత జీవితంలో కొండంత కష్టాలతో దినం దినం చచ్చే నాలాంటోడికి ఎడారిలో సెలయేరులా సినిమా అనేది ఒక ఆటవిడుపు కావాలికానీ, ఏడవడానికి మరో కారణం కాకూడదు. అందుకనే నేను సినిమాలు చూడను. కానీ దేశం కాని దేశంలో తెలుగు మీద మమకారం నన్నుదొంగతనంగానైనా సినిమాలు చూసేటట్టు చేస్తున్నాయి.

ఏది ఏమైనా నేను మాత్రం ఈ సినిమాని చూద్దాం అనుకున్నాను. జనరల్ గా నేను ఏ సినిమా అయితే చూద్దాం అనుకుంటానో ఆ సినిమా ఫ్లాప్ అవుతుంది .. మరి ఈ సినిమా సంగతేమిటో నాకు తెలియదు. ఈ సినిమాని నేను సినిమా హాల్లో చూడనందుకు చాలా సంతోషిస్తున్నాను. దాని వనకాల ఉన్న ఒకే ఒక్క కారణం, నేను ఏడిస్తే జనాలు చూస్తారు అన్న ఒక్క ఇనిహిబిషన్. అలాగే ఈ చిత్రానికి జేజేలు పలక్కుండా ఉండలేక పోతున్నాను.

నాకు నచ్చింది కానీ చూడమని చెప్పను.

అమెరికాలో నా బ్రేక్ ఫాస్ట్

సాధారణంగా నేను బ్రేక్ ఫాస్ట్ మిస్ అవ్వను. ఉదయం ఏదో ఒకటి తినాల్సిందే. ఈ విషయం నాకు ఊహ తెలుస్తున్న కొత్తల్లో ఒక న్యూస్ పేపర్లో చదివినట్లు గుర్తు. లేలేత వయస్సులో ఏదైతే తెలుసుకుంటామో అవి చాలా బలంగా మన మనోఃఫలకంపై ముద్రించుకుపోతాయి. అందువల్ల వాటిని ఇక మనం జన్మలో మానము. వాటిల్లో ఒకటి ఇది. నేను మా అమ్మకి అలాగే నా భార్యకి ఎప్పుడూ చెబుతూ ఉంటాను.. వీలైతే మధ్యాన్నం భోజనం మానేయ్యండి, అంతే కాని ఉదయం బ్రేక్ ఫాస్ట్ మానొద్దు అని. కొన్ని కొన్ని విషయాలు అందరికీ చెప్పలేం.. మా అమ్మకు మాత్రం ఓ గుక్కెడు వేడి వేడి కాఫీ ఇస్తే చాలు .. ఇంకేం అడగదు.. మధ్యాన్నం భోజనం మాత్రం చక్కగా శుస్టిగా భోంచేస్తుంది. ఒక్కొక్క సారి మా అమ్మ తిన్నంత నేను తినేలేకపోతున్నానే అని సిగ్గుగా ఉంటుంది కూడా.. అప్పుడప్పుడు మాఅమ్మని చూసి అబ్బుర పడుతుంటాను..

వెధవల్లార.. వెధవల్లార.. గట్టిగా కంచం నిండా అన్నం పెడితే తినలేరు కానీ పెద్ద పుడింగులంటూ తయ్యారవుత్తారు.. ముందు గట్టిగా అన్నం తినడం నేర్చుకోండిరా..

అంటూ చీవాట్లు పెడుతున్నప్పుడు ముచ్చటేస్తుంది.. ఏది ఏమైనా సరే నేను మాత్రం బ్రేక్ ఫాస్ట్ మానను.. ఇండియాలో ఉన్నప్పుడైతే, నా భార్య చక్కగా ఓ ఆరు ఇడ్లీలో లేక ఓ నాలుగు దోశలో అదీ ఇది కాకపోతే కొంచం ఉప్మానో చేసి పెడుతుంది.. అది తిని ఆఫీసుకు బయలుదేరే ముందు ఓ గ్లాసుడు కాచి చల్లార్చిన పాల గ్లాసు ముందు గదిలో ఉంచుతుంది.. అది షూ వేసుంకుంటూనో లేక టీవీ న్యూస్ చూస్త్తూనో త్రాగేస్తాను.. ఇదిగో ఇక్కడ అంటే అమెరికా వచ్చిన తరువాత అవేమీ లేవు కానీ మరో రకమైన బ్రేక్ ఫాస్ట్..

IMG0390A

కాకపోతే, చిన్నపిల్లల్ల లాగా సీరియల్ తినాల్సొస్తోంది అని అప్పుడప్పుడు అనిపిస్తుంది. కాకపోతే దానికి నా వంతు ఇస్టైల్ గా ఉంటుందని కొన్ని కిస్ మిస్ లు, బాదంపప్పు, జీడిపప్పు, వగైరా వగైరా జోడించి లాగించేస్తుంటాను.. మరో ప్లేటులో చూసారూ.. అవేనండి ఫ్రూట్స్ మరియు కోడిగుడ్డు.. పాత రోజుల్లో ఓ ఆంగ్ల సామెత ప్రకారం రోజుకొక యాపిల్ తింటే వైధ్యుడి దగ్గరకు వెళ్ళాల్సిన అవసరం రాదంట.. అలాగే రోజుకొక గుడ్డు తిన్నా అంతే అని నా అభిప్రాయం.. ఇక్కడ నేను ఉంటున్న హోటల్ వాళ్ళు ఒక వేళ గుడ్డుని గుడ్డుగా ఉడకపెట్టకపోతే.. ఇదిగో ఇలా రోల్ చేసి దాన్ని ఓ చెపాతిలో ఉంచుతారన్నమాట..

IMG0389A

ఎలా ఉంది నా బ్రేక్ ఫాస్ట్ ఇస్టోరి..

ప్రస్థానం – నా అభిప్రాయం

ఈ సినిమా గురించి నేను ఇండియాలో (ఛ!! ఇండియా ఏంటి, చక్కగా భారతావనిలో .. అనొచ్చు కదా!! వెధవది.. వెధవది.. తెల్లోళ్ళు పెట్టిన పేరు మాత్రం మర్చిపోమే!!) ఉండగా ఒకరిద్దరు నాతో చర్చిస్తూ సినిమా బాగుంది నువ్వు చూడు అని సలహాలిచ్చారు.. అప్పట్లో ఆ సినిమా చూడటం కుదరలేదు.. ఇదిగో ఇక్కడికి వచ్చిన తరువాత కొంచం ఖాళీ సమయం దొరికినప్పుడల్లా కొంచం కొంచం చూస్తూ.. ఆఖరికి నిన్న రాత్రి పూర్తికానిచ్చా..

విజయవాడ నైపద్యంలో సాగిన ఈ సినిమాలో కొన్ని సన్నివేశాలు జుగుప్త్సా కరంగా ఉన్నాయి మరికొన్ని సరళంగా సౌమ్యంగా సాగాయి. ఇలా చెప్పడం ద్వారా ఈ సినిమా ఉగాది పచ్చడిలా అన్ని రుచుల సమ్మేళనం అని నేను చెప్పను.. అయినా ఇందులో నాకు నచ్చిన అంశాలు అలాగే నచ్చని అంశాలు ఇదిగో ఈ క్రింద విధంగా..


నచ్చనివి ..


౧) ఏదో తొందరపాటులో చేసేస్తున్నా.. అంటూ చేసిన తప్పులను కప్పి పుచ్చుకోవడం ఏ మాత్రం బాగోలేదు.. యధాః తండ్రి తధాః పుత్ర .. అన్నట్లు, నాన్నగా సాయ్ కుమార్ హీరో తండ్రిని చంపితే, కొడుకు మరో అమ్మాయిని చంపడం.. ఛ!! వెధవ కధ..


౨) చేసేదేమో వెధవ పని.. అదే ఈ సినిమా వాల్ పోస్టర్ గురించి.. ఇక్కడ చూసారుగా.. హీరో గారు ఇస్ట్లైల్ గా ధూమపానం ఎలా చేసేస్తున్నారో.. మళ్ళీ దానిని త్రాగొద్దు అంటూ చెప్పడమా.. అంతే కాకుండా తండ్రీ కొడుకులు ఇద్దరూ కలసి మరీ సిగిరెట్టు పైన సిగిరెట్టు కాల్చేయ్యడం.. దీనికి తోడు, మంచి మర్యాద అంటే, వయస్సు మర్యాద తొక్క తోలు అంటూ డైలాగులు .. నాకైతే ఈ వ్యవహారం అంతా ఏడిసినట్టుంది. వయస్సులో ఉన్న కుర్రకారుకి .. ఒరేయ్ అబ్బాయిలు సిగిరెట్ త్రాగకండ్రా అని చెప్పాల్సింది పోయి.. ఇదిగో మా వీరో ఎంత ఇస్టైల్ గా గుప్ గుప్ మనిపిస్తున్నాడో అని చూపించడమా!!


౩) ఇద్దరు పిల్లలున్న మహిళకు మరో పెళ్ళి చెయ్యడం, ఆ వివాహం ద్వారా మరో కొడుకు పుట్టడం.. తొక్కలో స్టోరి. వయసొచ్చిన కూతురు అంగీకరించలేని విషయాన్ని వయస్సు మీరిన తల్లి పాత్ర మరో వివాహానికి అంగీకరించడమా.. అసహ్యమేసింది !!


౪) సినిమా అన్న తరువాత కొద్దో గొప్పో వైలెన్స్ ఉండాలి.. అన్నంత మాత్రాన వావి వరుస మర్చిపోయి, సొంత అక్కని చంపేంత ఆలోచన చేసిన రచయతననాలి.. వాడెంత సాడిస్టో..


ఇలా వ్రాసుకుంటూ పోతే, ఎన్నో కారణాలు.. వాటి గురించి ఇక ఇక్కడితో ఆపేస్తాను..


నచ్చిన అంశాలు ..


౧) హీరో పాత్రలోని అమాయకత్వం.. నిజం తెలిసిన తరువాత సాయ్ కుమార్ తో హీరో చెప్పిన డైలాగు..



..నువ్వే నిజం అని నీచేయి పట్టుకుని నడిచానే, కానీ నువ్వే ఒక అబద్దం అని తెలిసిన తరువాత ..


నిజంగా చిన్న పిల్లలు వారి తల్లి తండ్రుల అడుగు జాడల్లోనే నడుస్తారు. తల్లి తండ్రులుగా ఉండే వాళ్ళు ఎంత హుందాతనంగా ఉండాలో.. వారు ఎంతటి గొప్ప వారుగా ఉండాలో చెప్పడానికి ఈ ఒక్క డైలాగ్ చాలు..


౨) కొట్టుకోవడాలు నరుక్కోవడాలు సహజం అయినా.. అంత కౄరత్వం చూపకుండా కొన్ని కొన్ని చోట్ల చాలా సహజంగా తీయ్యడం దర్శకుని ప్రతిభ అని చెప్పొచ్చు


౩) డబ్బున్న వాళ్ళ కొడుకులు ఎంత దిగజారి పోతారో అని చూపించిన విధానం.. కేక..


౪) మైనింగ్ కు సంభందించిన ఫైల్ విషయంలో కలక్టర్ తో హీరో చెప్పే డైలాగ్ ..



ఇక చాలు..


మొత్తం మీద, నేనైతే ఈ సినిమాని చూడమని చెప్పను.. చూడకపోతే మరీ మంచిది..

ఏ మాయ చేసావే – నా అభిప్రాయం

00-Front[1]

నాగార్జున కొడుకు నాగ చైతన్య చేసిన రెండొవ సినిమా “ఏమాయ చేసావే ..” సినిమాపై నా అభిప్రాయం ఎక్కువమందికి నచ్చక పోవచ్చు, ఎందుకంటే, నేను ఆ సినిమాలోని అమ్మాయి ఒకే రకంగా ఆలోచిస్తాము. ఏ విషయంలో అంటే, సినిమాల విషయంలో .. ఆ చీకటీ.. జనాలు .. రొద.. నాకు అస్సలు నచ్చదు. నా ఉద్ధేశ్యంలో సినిమాలు చూడటం అంటే టైమ్ వేస్ట్.

కానీ కొంతమందికి అవే ప్రాణం. మరి కొంత మందికి అవి జీవితం. అంతే కాకుండా ఎంతో మందికి అవి జీవనాధారం. అలాంటి సినిమాల గురించి మనం మాట్లాడుకోకుండా, అచ్చంగా నా అభిప్రాయానికి వచేస్తాను.

మూడు ముక్కల్లో చెప్పాలంటే, నాకు నచ్చలేదు.

నాకు నచ్చిన విషయమల్లా మాటలు మాత్రమే.. ఎక్కడ హైపిచ్ వాడకుండా చాలా సాప్ట్ గా నిదానంగా మృదువుగా మాట్లాడించిన తీరు మాత్రం నాకు నచ్చింది. కాకపోతే, అందరు అబ్బాయిలలాగా చొంగ కార్చుకుంటూ హీరోయిన్ ని చూసే కొన్ని సీన్లు అసహ్యాన్ని మరియు జుగుప్సని కలిగించాయి. ఏది ఏమైనా, అంత బాగాలేకపోయినా, ఈ రోజుల్లో వస్తున్న డబుల్ మీనింగ్ డైలాగ్స్ ఉన్న సినిమాలతో పోలిస్తే ఇది వందరెట్లు నయం. కుటుంబం మొత్తం చక్కగా హాయిగా వెళ్ళి చూడొచ్చు.

అఖరుగా మరో ముక్క చెప్పి ముంగిస్తాను. పెద్ద పెద్ద హీరోల కొడుకులు పయనిస్తున్న రూటు గాక మన చైతన్య రెండొవ సినిమాని కొంచం తొందరగానే ముగించి మంచి పనిచేసాడు

ఎక్కువ పరుగులు చేసిన సంఘటనలపై ఓ చిన్న రివ్యూ

ఇవ్వాళ సౌత్ ఆఫ్రికాతో జరిగిన వన్ డే ఆట చరిత్రలో సువర్ణాక్షరాలతో లిఖించకపోయినా చిరకాలం మిగిలిపోతుంది. ఈ వేళలో నేను చేసిన పరిశోధనలో ఓ చిన్న గుళిక నన్ను ఆశ్చర్యపరచింది. అది ఏమిటంటే, వన్ డే ఆటలో 150 పరుగులకన్నా ఎక్కువ 58 ఘటనలలో జరిగితే భారత దేశ ఆటగాళ్ళు అన్ని దేశాల ఆటగాళ్ళకన్నా అధికంగా 14 సార్లు ఈ అద్బుతాన్ని సాధిస్తే, బాంగ్లదేశ్ మరియు పాకిస్తాన్ దేశాల ఆటగాళ్ళు అత్యల్పంగా ఆఖరి మరియు ఆఖరి-౧ స్థానాలలో ఉన్నారంటే, బాంగ్లాదేశ్ ఆటగాళ్ళను పరిధిలోకి తీసుకు పోయినా పాకిస్తాన్ ఆటగాళ్ళు రెండు సార్లే సాధించారు అన్న విషయం విస్మయాన్ని కలిగించింది. సూక్ష్మంగా ఆ స్థానాలు ఈ క్రింది విధంగా

India 14
West Indies 12
Australia 8
Sri Lanka 5
South Africa 5
Zimbabwe 4
New Zealand 4
England 3
Pakistan 2
Bangladesh 1
మొత్తంగా 58

ఈ సంఘటనలలో సచిన్ టెండూల్కర్ ఐదు సార్లు పాలు పంచుకుంటే, సనత్ జయసూర్య నాలుగు సార్లు సాధించగా, బ్రైన్ లారాకు తోడుగా క్రిస్ గైల్ మరియు రిచర్డ్ మూడుసార్లు సాధించి మూడొవ స్థానంలో ఉన్నారు. వెస్టిండీస్ ఆటగాడైన మార్షల్ పదకొండు బౌండరీలు మరియు పన్నెండు సిక్సులు కొట్టి అందరికన్నాపెద్ద బాదుడు బాబుగా ముందున్నారు

నాగురించి ౫ విషయాలు

పులిని చూసి నక్క వాత పెట్టుకున్నాట్లుగా అని అనుకోకుండా.. వీలయితే మీ గురించి ఎవ్వరికీ తెలియని ఓ అయిదు విషయాలను నిర్బయంగా తెలియ జేయ ప్రయత్నించండి. ముందుగా నా గురించి మీ అందరికీ తెలియని ఓ అయిదు విషయాలు

౧) నాకు సంగీతం మరియు నాట్యం అంటే ప్రాణం. వీటికి తోడు భరత నాట్యంలో డిప్లమో కూడా ఉంది నేను పుట్టింది 1972లో అయితే ఊహ తెలిసిన తరువాత అంటే ఓ పదేళ్ళ వయస్సులో నాట్యం నేర్చుకోవడం ప్రారంభించిన తరువాత నుంచి 1996 వరకూ నాట్యాన్ని అభ్యసించడమే కాకుండా పలు ప్రదర్శనలు ఇవ్వడం జరిగింది.. అంతే కాకుండా, కూచపూడి, కధక్, కధకళి మరియు చౌ అనేటటు వంటి విభిన్న నృత్య రీతులలో ప్రవేశం కూడా ఉందని వేళ్ళపై లెక్కపెట్టేంత మందికి మాత్రమే తెలుసని నా అభిప్రాయం

౨) నేను డిగ్రీని తొమ్మిది సంవత్సరాలు చదివాను. మూడేళ్ళలో ముగించాల్సిన B.Sc., ని తొమ్మిదేళ్ళలో అతి కష్టంపై కంప్లీట్ చేసాను అని చాలా మందికి తెలియదు.

౩) నేను నిత్య విద్యార్ధి అని చెప్పడానికి మరో ఉదాహరణ, నా MCA. రెండేళ్ళలో ముగించాల్సిన దానిని ఆరేళ్ళైనా ఇంకా ఇప్పటికీ వ్రాస్తునే ఉన్నాను అంటే మీరు నమ్ముతారా..

౪) మైక్రో సాఫ్ట్ వారిచే అత్యంత ఉన్నతమైన పురస్కారాన్ని నేను 2005వ సంవత్సరంలో పొందాను. ఆ సంవత్సరంలో ప్రపంచం మొత్తంలో పదిహేడు మందికి మాత్రమే Most Valued Professional, MVP అనేటటువంటి సత్కారాన్నిచ్చారు. అటువంటి పదిహేడు మందిలో నన్ను చేర్చి గౌరవించారు. ఇందు మూలముగా తెలియ జేయునదేమనగా, మనకు చదువు అబ్బలేదు కానీ.. ఇలాంటి టెక్నికల్ విద్యలు మాత్రం అమోఘం

౫) మొట్ట మొదటి సారిగా 1999 వ సంవత్సరంలో నేను మైక్రోసాఫ్ట్ వారిచే ప్రొఫెషనల్ గా సర్టిఫై చేయబడ్డాను. అంటే నేను అప్పుడే MCP – Microsoft Certified Professional పరిక్ష వ్రాసి ఉత్తీర్ణుడైయ్యాను. ఇప్పుడు పదకొండు సంవత్సరాల తరువాత మరొక మైలు రాయి చేరాను. ఇప్పుడు నేను MCTS – Microsoft Certified Technology Specialist మాత్రమే కాకుండా MCPD – Microsoft Certified Professional Developer అనేటటువంటి గుర్తింపు పొందానన్న విషయం నా భార్యకు కూడా తెలియదు అంటే మీరు నమ్ముతారా!! కానీ ఇది నిజము

తెలుగు బ్లాగర్లకు - మరో నిజం


"తెలుగు బ్లాగర్లందరికీ ఓ శుభవార్త" అంటూ నేను ప్రచురించిన పుటకు ఓ నలభై మంది తెలుగు బ్లాగర్లు దేశం లోని పలు ప్రాంతాలనుంచి వారి వారి చిరునామాలు ఇచ్చి ఉచితంగా కంప్యూటర్ విజ్ఞానం వారి జనవరి నెల పుస్తకాన్ని పొందారు. అందరూ పొందారు అని తెలియ జేయకపోయినా ఒకరిద్దరు తెలియజేసారు. అందరికీ ఒకే రోజు డిటిడిసి ద్వారా పంపబడ్డాయి కాబట్టి ఒకరిద్దరికి అందినా అందరికీ అందే ఉంటుందని నా అభిప్రాయం. ఇక అసలు విషయానికి వస్తే, నేను ఈ పుట ద్వారా ఒక నిజాన్ని మరియు ఒక విన్నపాన్ని చేయదలుచుకున్నాను.

నిజం ఏమిటంటే..

ఉచితంగా పుస్తకం ఇస్తాము అంటే, ఎందుకు ఇస్తున్నారు? దీని వెనుక చక్రవర్తికి వచ్చే లాభమేమిటి? అది ఇది కాకుండా, సదురు కంప్యూటర్ విజ్ఞానం వారికి లాభమేమిటి? ఇదంతా హంబక్కేనా లేక మరో రకమైన కుటిల మార్కెటింగ్ ప్రయత్నమా? ఇలా పలు పలు ప్రశ్నలు వేసి కోడిగుడ్డుపై ఈకలు పీకే ప్రయత్నం చేసిన వారు చాలామంది. ఇక్కడ వారి ప్రస్తావన అనవసరం అలాగే ఎవ్వరినీ నేను కించ పరచే ప్రయత్నమూ చెయ్యటం లేదు. కానీ ఒక్క విషయమేమిటంటే, ఈ ప్రయత్నం లాభాపేక్షలేనిది. ఈ ప్రయత్నం ఎందుకు జరిగిందంటే.. సదురు కంప్యూటర్ విజ్ఞానం యాజమాన్యం మమ్ములను హైదరాబాద్ పుస్తక ప్రదర్శనలో కలిసింది. తెలుగు భాష పట్ల eతెలుగు సంస్థ చేస్తున్న ప్రయత్నాలను ప్రశంసించి, ఇలా తెలుగులో వ్రాసుకునే వారికి గౌరవ పూర్వకంగా ఓక నెల పత్రిక ఉచితంగా ఇవ్వడమే కాకుండా, ప్రతి నెల ఓ ఇద్దరు తెలుగు బ్లాగర్ల గురించి మరియు వారు చేస్తున్నటువంటి బ్లాగు గురించి ప్రచురిస్తే బాగుంటుందని మాతో సంప్రదించారు. అందులోని మొదటి ప్రయత్నంగా నేను చేసిన విన్నపానికి లభించిన స్పందనను గమనించిన కంప్యూటర్ విజ్ఞానం యాజమాన్యం విస్తుపోయి తెలుగు బ్లాగర్ల గురించి ప్రచురించే విషయాన్ని మానుకున్నారు.

విన్నపమేమిటంటే..

ఉచితంగా అందుకున్న వారు, దయచేసి మొదటిగా మీ బ్లాగులో ఈ అవకాశం మీకు నిజ్జంగా ఉచితంగానే లభ్యమైందనిన్నీ.. అందుకు మీరు సంతోషంగా ఉన్నట్లైతే సంతశించినట్లుగా లేకపోతే లేనట్లుగా తెలియ జేయమనవి. అంతే కాకుండా, ఈ పుస్తకాన్ని చదివిన తరువాత ఈ పుస్తకానికి మరింత సోభ చేకూరాలంటే ఏమి చేస్తే బాగుంటుందో అనేటటువంటి మీ అమూల్యమైన సలహాలు లేదా సూచనలు లేదా ఫిర్యాదులు లేదా మరేదైనా మీ బ్లాగులో ఓ పుట ప్రచురించమనవి.

నా ఈ మనవి మన్నించి సలహాలు సూచనలు తెలియజేయడం మరువకండి

సెహ్వాగ్ సెంచరి చెయ్యలేడు

 

VS

భారత మరియు సౌత్ ఆఫ్రికాల మధ్య నాగపూర్ లో జరుగుతున్న మొదటి టెస్ట్ మాచ్ మూడవరోజు ఓపెనర్ సెహ్వాగ్ సెంచరీ చేశాడు. బాగుంది. కానీ నా ఈ శీర్షిక ఏమి చెబుతోందంటే, మన సదురు దుడుకు బ్యాట్స్ మెన్ బాగా బౌలింగ్ వేశే దేశాలన్నింటినీ ఉతికి ఆరేశాడు కానీ, పసికూనలైన బంగ్లాదేశ్ మరియు జింబాబ్వేలపై మాత్రం ఒక్క సెంచరీ చెయ్యలేక పోయ్యాడు. ఎందుకంటారు?

నా ఉద్దేశ్యంలో అతనొక అద్బుత ఆటగాడు. ఆటలోని మెళుకువలు తెలిసిన వాడు. తెలివైన బౌలర్లు వారి అనుభవమంతా వారి బౌలింగ్ లో చూపిస్తారు. అలా వారి నైపుణ్యాన్ని వైవిధ్యమైనటువంటి బంతుల ద్వారా వారు విసురుతూ ఉంటారు. అలాంటి బంతులు విసరడంలో చేయి తిరిగిన మహా మహాలును అవలీలగా ఎదుర్కొన్న మన హీరో గారు అనుభవరాహిత్యంతో ఉన్న బంగ్లాదేశ్ లేదా జింబాబ్వే ఆటగాళ్ళపై ఎందుకని చేయ్యలేకపోయ్యాడంటే, బౌలర్లు తెలివిగా బంతులు విసరకపోవడమే..

మీరేమంటారు .. ??

ఓయ్ సినిమా మాతృక

ఈ మధ్య కొంచం ఖాళీగా ఉండటం వల్ల, HBO ఛానెల్ బాగా వంట పట్టింది. అదిగో అలాంటి దాని వల్ల తెలిసిన ఒక నిజం ఓయ్ సినిమా హాలీవుడ్ సినిమా నుంచి కాపో కొట్టారని. అప్పుడెప్పుడో ఒక సారి ఓయ్ సినిమాపై నా అభిప్రాయాన్ని ఓ పుటగా ప్రచురించి నట్టు గుర్తు. చూడబోతే ఓయ్ చాలా నచ్చేశింది. కానీ దాని ఒరిజినల్ మాతృక దీనికన్నా చించేసింది. గుండెల్ని పిండేశింది.
నాకు కియాను రీవీస్ ఇలాంటి సినిమాలు కూడా చేస్తాడా అనిపించింది. ఈ సినిమాని నేను మొదటి నుంచి చూడలేదు, ఏదో అలవోకగా ఛానల్స్ మారుస్తూ ఉంటే HBO వచ్చింది. అందులో మన హీరో కనబడ్డాడు. నాకు ఈ హీరో అంటే ఓ రకమైన సాఫ్ట్ కార్నర్ ఉంది. కొంచం సైన్స్ ఫిక్షన్ సినిమాలు తీస్తాడు అలాగే నటిస్తాడు అని. సరే ఇదికూడా మరో సైన్స్ ఫిక్షన్ సినిమా అయ్యుంటుందని చూడటం మొదలు పెట్టాను. ఆ సున్నితమైన సంభాషణలు, ఆ సున్నితమైన భావాలు, ఆ ముఖ కవళికలలో దొర్లిన రశనుభూతులు.. అహా.. చెప్పనలవి కాదనుకోండి.

కధలోకి వస్తే, హీరోయిన్ గారికి కాన్సర్. తాను చనిపోతానని తనకు తెలుసు. చనిపోయేలోగా తనకు ఇష్టం వచ్చినట్లు బ్రతకాలని కోరిక. ఇంతలో మన హీరో గారు కలుస్తారు. మన హీరో గారికి ఉద్యోగం ఉండదు. తన స్నేహితుడితో కలసి ఏవో ప్రయత్నాలు సాగిస్తుంటాడు. అదిగో అలాంటప్పుడు మన హీరోయిన్ గారితో పరిచయం, బ్లా .. బ్లా.. తరువాత మన హీరోయిన్ గారు జబ్బు పడ్డారన్న విషయం తెలియడం, హీరోయిన్ కి హాస్పటల్ లో ఉండటం ఇష్టం లేక ఇంటికి రావడం అన్నీ జరిగిపోతాయి. ఈ కధలో మరో చిన్న ట్విస్ట్. తండ్రి లేని ఓ చిన్న పిల్లవాడు. ఈ పిల్ల వాడు ఆఖర్లో మన హీరో గారిని చర్చికి తన తండ్రిగా రమ్మనడం, మన హీరో గారు వెళ్ళడం, వంటి సీన్లు బాగా పండాయి.

నాకు సినిమాలు ధుఃఖాంతం అయితే నచ్చదు. అందుకు భిన్నంగా ఈ సినిమా క్లైమాక్స్ చాలా సున్నితంగా తీసి లలిత మైన భావనతో ముంగించడం ఈ సినిమాకే హైలేట్. వీలైతే మీరు కూడా చూడండి

-------------------------------------------
వినదగు నెవ్వరు జెప్పినన్ - వినినంతనే వేగిర పడక వివరింప దగున్
కనికల్ల నిజము దెలిసిన - మనుజుడే పో నీతిపరుడు మహిలో సుమతి

సెక్స్ నిర్వచనం

ఓ మునివర్యుడు ఇలా నిర్వచించాడు..

భార్యతో చేసినప్పుడు అది ఒక .. భాద్యత

ప్రియురాలితో చేసినప్పుడు అది ఒక .. కళ

భర్మచారి(ణి)తో చేసినప్పుడు అది ఒక .. పాఠం (ఎలా చేయ్యాలో నేర్పించే విధానం)

వ్యభిచారితో చేసినప్పుడు అది ఒక .. వ్యాపారం

విధవరాలి
తో చేసినప్పుడు అది ఒక .. దాతృత్వం

--
తో చేసినప్పుడు అది ఒక .. త్యాగం

(Fill in the blanks)
-------------------------------------------
వినదగు నెవ్వరు జెప్పినన్ - వినినంతనే వేగిర పడక వివరింప దగున్
కనికల్ల నిజము దెలిసిన - మనుజుడే పో నీతిపరుడు మహిలో సుమతి

తెలుగు బ్లాగర్లందరికీ ఓ శుభవార్త



తెలుగులో బ్లాగే వారందరికీ ఈ నూతన సంవత్సర కానుకగా కంప్యూటర్ విఙ్ఞానం వారు జనవరి నెల పుస్తకాన్ని ఉచితంగా మీ ఇంటికే పంపే ఏర్పాటు చేసారు. ఈ అవకాశాన్ని వినియోగించుకోవలసిన వారు చెయ్యవలసినదల్లా.. మీ బ్లాగు పేరు మరియు మీ ఇంటి పోస్టల్ అడ్రసుని నాకు పంపించడమే. ఈ సదవకాశం ఫిబ్రవరి నెల పత్రిక వచ్చే లోపులే అని గమనించగలరు. కావున ఈ నెల ఇరవయ్యో తారీఖులోపుల మీ చిరునామాలను నాకు పంపండి. మర్చిపోవద్దు...

జనవరి నెల పత్రికతో ఉచితంగా బ్లాగుల గురించిన ఒక చిఱు పుస్తకాన్ని మరియు సిడీని ఇస్తున్నారు. నా మైల్ ఐడీ dskcheck@gmail.com


-------------------------------------------
అనగ అనగ రాగ మదిసయల్లు చుండు, తినగ తినగ వేము తియ్యనుండు,
సాధనమున పనులు సమకూరు ధరలోన, విశ్వధా అభిరామ వినురవేమ

 
Clicky Web Analytics